Baba

An-ne!
Sanırım pek çok bebek gibi önce anne demişimdir.
Sanırım önce; ömrüm boyunca sırtımda taşısam da dokuz ay karnında, ömrüm boyunca da ellerinde taşımasına karşılık veremeyeceğim, beni doğuran, besleyen, büyüten, koruyan (ki, her defasında kendimi kandırdığımı biliyorum), yalanlarımla ömrümde bir kez bile kandırmayı beceremediğim insanın adını hecelemiş olmam yadırganmaz.

Peki, onca yıl biricik anacığımın yanımda olmasını sağlayan adam?

O dönemlerde bilirim, babalar erkek çocuk isterdi ama hiç de sarılmazlardı oğullarına. Öyle görmüşlerdi babalarından. Sevgilerini, sabahlara kadar çalışmakla gösterirlerdi, helal para kazanarak. Sadece iki sözcüğü esirgerlerdi; ekmek, zeytin ve peynirden gayrı. Uzakta sanırdık ancak her ihtiyaç duyduğumuzda yanı başımızdalardı.

Delikanlı olduğum zamanları anımsarım. Gençlik Parkı’na gitmiş, geç dönmüştük. Yediğim maşa, baba olmadan evlat değerinin anlaşılmayacağına nişan oldu kafamda. Çekirgeydim, kavga ettiğimde de şamarı yerdim. Dövsem de dövülsem de! Tek şartı vardı, kavga ettiğimle barışma zorunluluğu.
Sigara içtiğimi öğrendiğinde de dayak yedim. Az dövmüş! Keşke bir daha aklıma bile getiremeyeceğimi sağlayacak bir dayak olsaydı. :-Bir daha sakın benim paramla sigara içme dedi. Salak kafam! Sözünde durdum, sigara için para kazandım
Çocuklara eğitim dayakla verilmezmiş!
Biliyor musun baba, hâlâ ihtiyacım var, sıkı bir dayağına. Çocuk yapmadığımdan sanırım, bu yaşta bile uslanmadım zira…

Bir türlü geçmezdi, düğümlenirdi boğazları; cümlelerini tamamlayamadan.
: -Oğlum, ben seni…
80’ öncesi yaralanmalarda, olaylardan kaçışlarda :-Okulu bırakacaksın; kültürlü öleceğine, cahil ama canlı ol, yanımda ol! diyen adam.

İsmet İpekçi. Adam gibi adam!

Varlığında yeterince eğilmedim önünde, “aptalca” sandım ki ben de adam oldum diye.
Yokluğunda ise her gün sabah akşam eğiliyorum, aziz hatıran önünde.

Biz böyle büyüdük, böyle büyüttük babamızı gözümüzde.
Günahların af, mekânın Cennet, ruhun şad olsun!
Hayatımın dört hecesinden ikisi, her günümü mutlu kılan adam, geç mi bilmem ama
:- Beni hep sevdiğini biliyorum, seni sevebildiğimden bile çok!
Bap-ba…