Gördüm

Ozanlar anıtından,

Babalar gününü kutlamak istedim değerli blog dostlarım ve tüm babaların, ancak gerek yaşadıklarımız ailemizin uzaktaki üyelerine dönük endişelerimiz gerek televizyon, gazete, internet haberleri

“Kutlama” yapabilecek durumda olmadığımıza dair öyle baskı uyguluyor ki ne yazacağımı bilemiyorum.

Bu duygular içinde her zaman şükredecek bir şeylerimiz var diye düşünerek başladım yazıma gerçekten var. Sağlık, dirlik, aile birliği gibi paha biçilmez değerlerimiz var.

Irak’a çalışmak için giden kardeşimizin koşullar değiştikten sonra maruz kaldığı yaşam koşullarından bin bir güçlükle kurtularak birkaç gün önce aramıza dönebilmiş olmasına dair tarifsiz sevincimize şükrederek kendileri oradan ayrılır ayrılmaz Konsolosluğumuzda rehin alınan diğer vatandaşlarımız için üzüntümüz devam ediyor. Bir yandan da sınır şehirlerinde güç koşullarda neredeyse kelle koltukta görev yapan kardeşlerimizin bir an evvel güven ortamına kavuşabilmelerine yönelik dualarımızı eksik etmeden gözlerimiz yollarda ve haberlerde bekliyoruz.

Babalar günü bu Pazar, dilerim hiçbir baba, sağlıktan, sevgiden, saygıdan yoksun kalmasın, dilerim tüm çocuklar babalarından şiddet yerine sevgi, baskı yerine övgü alsın, dilerim bütün beyler “Baba” sıfatını hak eden olsun. Baba özlemi çekenlere sabırlar aramızdan ayrılan baba(ma)lara rahmet diliyor. Yaşayanlara uzun ömürle sağlık diliyor ailemdeki babalarla beraber her birinin babalar gününü ayrı ayrı kutluyorum.

Yaşam boyu zorluklardan yılmayan babama ithafen burada Hasan Hüseyin Korkmazgil’e bırakıyorum sözü saygılarımla

“Gördüm!

Babaların ağlamasını

Dalları düğüm düğüm

Gövdesi kahve falı

Bir zeytin ağacını köklemek

Var ya

Sökmek var ya

Sarp yamaçtan ardıcı

Kazma vurmak

beş yüzyıllık meşeye

Acısını duymak var ya