Bağıra Bağıra Boğuldular

Olay, birkaç sene önce bir haber kanalının son dakika haberlerinden okuduğum bir başlıktı. Başlığı ilk gördüğümde içim sıkıldı haberin devamını okumak bile istemedim. O an midemin bulandığını hissettim...

Gözlerimi başlıktan kaçırmaya çalıştım. Haberi yok saymak istiyordum ama yapamadım. Haberin tamamını okudum. Tam bir facia...

Geçtiğimiz yıllardan birindeydi. Yine buna benzer bir haber izlemiştim TV de. Çocuk, " su sporu yapıyoruz " diye denizde onlarca kişinin içinde çırpına çırpına boğulmuştu...

Bu nedir kader mi, ihmal mi ?

Bu kadar saçma bir şey niye kader olsun, olsa olsa ihmal olur

Neden gereken önlemler alınmaz, onlarca insanı denize döküp niye kurtarma ekipleri konulmaz?

Neden her parayı verene ehliyet verilir de yollar korkulu rüyamız haline gelir ?

Hayatta iki şeyden nefret ediyorum

Birincisi, ' keşke ' ikincisi de, ' neden '

Bu kadar nefret etmeme rağmen en çok kullandığım yine bu iki kelime

Bizler insana ne zaman gereken değeri vereceğiz ?

İnsan hayatı bu kadar ucuz mu?

Kim daha suçlu?

Parayı alıp ehliyet verenler mi, benim gibi gazın frenin yerini bilmeden sürücü koltuğuna oturanlar mı?

Haa, birde edebimle içerim, arabamı sürerim (ler) var. Yine bir başka haberde okumuştum. Trafik ışıklarını fantezi olarak değerlendirmişti yurdum erkeği.

Yurdum erkeğini Oscar’ a aday gösteriyorum...