- Kategori
- Şiir
Bahar çocuk ve hayat

açılır saçılır, sıcak rehâvetine
tatlı bir uykuya dalarken bedenin
ışıklı günlere yürürüm zannedersin de
hınzırca gülümseyen haşarı bir çocuk gibi
boyayıp gökyüzünü griye
boşaltır üzerine sağanak yağmuru
ıslatır, üşütür içini iliklerine dek
*
şizofren, çift ruhu ayrışır, açığa çıkar ikinci yüzü
neşeli şarkılarla, yüreğine inen sevinçleri
karıştıran radyo istasyonları gibi
birden değiştirip yönü
karmaşık cızırtılarla hüzünlü şarkılara bırakır seni
*
âsude denizinin üzerine salıp fırtınayı
alıkoyar varış yerine gitmekten seni
pazılda son kareyi tamamlarken
mızıkçı çocuklar gibi
âniden oynatıp parçaları yerinden
taa en başa yeniden döndürür seni
*
bâzen rüzgârının yelesine atar
uçurur mutlu sarhoşluğa dek
sonra birden bırakıp boşluğa
durmadan döndürüp düşürür
bahar gibi aldatır bu hayat seni...
(6 Nisan 2009)
Hâdiye Kaptan
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.