Kulağında dursun

netten alıntı

göz perdenden indiğinde aldığın soluk

ister şah ol ister hükümdar

dönüp geleceğin dünya topraktan

dilin söyleyemediğini kör için bilir/ de

gözlerin ve kalbin kendini aldatır

sen “benim ben” diye kurul dur

gökyüzünden baktığında karınca kadarsın aslında

düne bak ve bu güne

yarını görmen mucize

onu bir tek Yaradan bilir

ölüm çalımını tek seferde atarsa paklıktır

öncü gelirse vay haline

çünkü, ak görülmüyor ak denilende

/kulağında dursun

mart güvenilmezdir/

içinde cehennemi yaşayanlar varken

sen sefânı sür dünya cennetinde

bilir misin

kaç kişi ve nasıl anacak seni öldüğünde?

Hâdiye Kaptan

c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir

Güzel Sanatlara tutkulu, Türk sanat müziği hayranı, deniz ve İstanbul âşığı şiiryazar bir fâni....