- Kategori
- Şiir
Bahar Kokulu Kadın
Ben en son seni sevdim, sana tutuldum
Sen gülünce, içimde kuru ağaçlar yeşerir
Sen yürürsün, arkandan çiçekler açar
Ayakların, yeşil yeşildir, çimen kokar
Ellerin parmakların ise beyaz hanımeli
Gözlerin, her an yağacakmış gibi bulutlu
Gerdanın, yağmur sonrası toprak kokusu
Sende bademler çoktan çiçeklenmiş
Bağrında taze gonca güller bezenmiş
Saçların, meltem gibi gezinir yüzümde
Serin deniz kokar, tuz kokar burnumda
Sen istersen dağlar eğilir, bulutlar yanar
Taşlaşmış gönüllerde çiğdem çiçek açar
Yani sen geldiğinde her yer bahar olur
Yani sen baharsın, dört mevsim baharsın
Bana yeni bir hayat bahşeden baharsın
Sen sevdiğim, sen, bahar kokulu kadınsın
Sen, Bahar Kokulu Kadınların şahısın