Bahar temizliği

Geçen akşam iş çıkışı sokaklarda hiç oyalanmadan evimin yolunu tuttum. Kafamda, vakit varken, herhangi bir plan da yokken hazır, ufak çaplı bir bahar temizliği yapmak vardı yorgun olsam da... Baharın gelişi - ki her ne kadar son günlerde havaların kötü gitmesiyle kendini gösteremese de, değiş tokuşların yapılması gerektiğini hatırlatıyordu.

Önce kalın kışlıklar çıkartıldı ortaya, kuru temizlemeye gitmesi gerekenler, kaldırmadan önce ' yıkansa iyi olur ' lar, 'bunları artık giymiyorum, vereyim bunları' dediklerim, 'bunlar mevsimlik, baharda da giyilir' diye ayrılanlar, 'bunu annem örmüştü, şu teyzemin hediyesiydi' deyip vermeye kıyamadıklarım, zayıfladığım için artık büyük gelenler ve diğerleri... Hepsi tek tek elimden geçti. Her biri beni başka zamanlara götürdü, derler ya bir film şeridi gibi...

İnsan bazen detaylarda takılıp kalıyor, aslında önemsiz gibi görünen, küçük ama hatırda kalan detaylar kimi zaman ne de çok şey anımsatıyormuş insana... Her bahar temizliğinde elime gelen ve atmaya kıyamadığım, beyaz hırkam geldi elime. İlk maaşımla almıştım, farklı rengini de anneme... Artık büyük geliyor, zayıflamışım... Birkaç dakika oturdum o günlere gittim, sonra verileceklerin arasına gitti, sonra aldım kıyamadıklarımın arasına koydum ve tekrar nasılsa giymiyorsun, bari birilerinin ihtiyacını görür diyerek vedalaştım...

Sizin de vardır mutlaka vedalaşamadığınız eşyalarınız... Uzun süre gözünüzün önünde olmayıp, karşılaşınca sizi eskilere götüren, güzel ya da bazen kötü günleri anımsatan eşyalar...Çok beğenmeme, severek almama rağmen bana üzücü anları hatırlatan gömleğimle istemeyerek de olsa vedalaştım. Kurban bayramında geçirdiğim trafik kazasında üzerimdeydi... Giyemedim bir türlü bir daha, aklıma hep o gün, hep o an geldi, tekrar giydiğimde sanki yine kötü birşeyler olacakmış hissini hiç atamadım üzerimden. Abartılı gelebiliyordur sizlere, alt tarafı gömlek diye, kişiselleştirmek anlamsız belki ama böyle işte.

Dün akşam itibariyle 'bunlar mevsimlik, baharda da giyilir' diye ayrılanlar, 'bunu annem örmüştü, şu teyzemin hediyesiydi' deyip vermeye kıyamadıklarım, dolapta yine yerlerini aldılar. Kaldırmadan önce ' yıkansa iyi olur ' lar yıkandı bile, bugün eve gidince ilk iş, kuru temizlemeciye, bir dahaki kışa kadar özleyeceğim kıyafetlerimi vermek olacak. Yazlıklar çıktı, özenle katlandılar, yeni yerlerine yerleştiler bu arada...

Bütün bu işleri bitirdikten sonra, baharın geldiğini daha da bir hissediyor insan içinde, yüzünde huzurlu bir gülümseyiş ile... Üzerimize giydiğimiz kıyafetlerin sayısının azalması, kalın giysilerden kurtulmak bir yandan da başka bir hafiflik getiriyor insanın bedenine.

Artık baharı karşılamaya, içimizi yavaş yavaş ısıtan güneşi selamlamaya, maviliklere dalmaya, yavaş yavaş kendini gösteren papatyalara, rengarenk dalları izlemeye hazırım. Bu bahar temizliği ruhumu da temizledi sanki... Tavsiye ederim, geç kalanlar için hem de biran önce...