Bak postacı da gelmiyor artık... mektupsuz kaldık..

Eskiden kalemle kağıda dökülen duygular özlemler mektup olur, endeğerli şey olarak bizlere , yada sevdiklerimize ulaşırdı..Umutla,özlemle uzaklardaki bir dosttan, bir sevgiliden bir mektup gelmesi için postacının yolu dört gözle beklenirdi.

Derken o beklenen mektubu postacı amca her zamanki güler yüzyle bize getirirdi.. hemen açar karmaşık yazılmış olsa bile o gelen mektup dünyanızı aydınlatırdı.. Sevinçten boğazınız düğümlenirdi..İlk önce bir çırpıda okursunuz, daha sonra , sindire sindire bir daha tekrar edersiniz.. Sanki o gelen mektup değilde , beklediğinizin kendi gelmiştir..

Sonra hemen kağıt kalem alınır ele cevap yazılır sayfalarca... ''mektubuma başlamadan önce.....'' diye yazılırdı...i yi olduğunu, onu çok özlediğini. gelmesini dört gözle beklediğini, uzun uzadıya anlatırdın... Bugün böyle oldu da , yarın şöyle olacak da her birşeyi haber ederdin uzakta olana.... Cevap verilen her mektup sevgiyi, dostluğu perçinler..

Mektup gönlünden geçenlerin olduğu gibi kağıda dökülmesiydi... Sıcacıktı, sevgi yüklüydü.. Canımsın, Kıymetlimsin, biriciğimsin, vs vs...... Ne kadar mutlu ederdi alanı da göndereni de....

Oysa günümüz de böyle olsaydı... Yok artık böyle kağıtlarla kalemlerle duyguları, özlemleri anlatmak , bunları sevdiklerine göndernek.. Teknoloji giderek bir önceki hizmeti yokederek hayatımıza yenilikler katıyor...Telefonlar, cep telefonları bilgisayarlar , mailler artık mektubun yerini aldı.. Alırkende o eski içli riyasız sıcacık duyguların yerini telefonlardaki, maillerdeki uzak, ve soğuk, duygularımız aldı.... Eskiden uzun uzadıya anlatılan duyguların kelimelerini bile gereksiz kısaltmalarla bozmaya başladılar...

Gelin mektupsuz kalmayalım, herkes bir sevdiğine bir kerelik de olsa bir mektup yazıp postalasın..

Mail kutunuz değil , posta kutunuz dolu olsun...

resim:mektupcu.com