Bana, ben yasaklıyım

Soğuk mahkeme koridorları gibi
bir hayatın
kelepçeli, tutsak sanığıyım.
Pislik içerisinde bir odada
yattığım yeri temiz tutmaya çalışıyorum...
İyi halden "ceza indirimi" vermiyorlar bana
"Af" ta çıkmıyor.
Tutsaklığım işine geliyor gardiyanların
İnsan hakları "ihlalinden" davacıyım...
Soğuk koridorların tanığıyım.
Boynuma geçirilen ilmeğin
"Taktir" olmadığının farkındayım.
Bana, ben yasaklıyım.
Özgürlük andım "hükümsüz" kaldı.
Dünya'nın ortasına mahkeme kurdular
Yargıçların suçladığı ben miydim?
Yoksa günah mı çıkarttılar?
Bana, ben yasaklıyım
Hakimler kalemi kırdılar...
"Ayağa kalk" diye gürledi bir ses
Gözlerimiz buluştu hayatla
Korkudan küçülmüştü gözbebekleri
Devleşen bendim, bana yasakladıkları
Tükenen onlardı
kelepçelerime rağmen...
İdam sehpasını kurdular
son isteğimi sordular.
Hayata baktım
gördüğüme güldüm.
"Sarı gömlek" istedim
Anlamadılar...
Dünya seyirci kaldı bu adaletsizliğe
Gözler kör oldu beynimden geçenlere
"Keşke" dedi hayat
"Keşke" desen.
"Eğil " dediler "eğil"
Değişmedim özgürlüğümü ölüme..
Dar ağacı bekledi. Bekledi...Bekledi...
Kısa olan ipti ASAMADILAR..

Nur Zeynep