Baraka

Önder Şenyapılı’nın ‘Her Sözcüğün Bir Öyküsü Var-1’ adlı kitabını okurken, baraka sözcüğünün Hint felsefesinde ‘yaşamın soluğu’ anlamına geldiğini görünce şaşırdım. Şenyapılı, Baraka adlı bir filmden söz ediyordu. Yorumsuz belgesel bir film bu.

Türk Dil Kurumu sözlüğüne baktım:

Tahta, çinko vb. hafif şeylerden yapılmış, temelsiz, eğreti yapı.

İşte aradığım buydu.

Deniz kıyısında ahşaptan yapılmış barakaları yazlık olarak kullanmış bizimkiler. Bir maden şirketinde çalışırlarken denize sıfır metre mesafede olan bu barakalara (yapılara) yazın göçerlermiş.

Sonradan turizm bu barakaların sonunu getirdi!

Yine de o barakaların kısa süreli de olsa anlamını yaşadım.

Tuvaletler de tahtadandı ve ayrıydı zaten.