Başarmak ve güç (öteki ben)

Güç olmalı insanın içinde, birşeyleri başarmak, basamakları tek tek çıkmak için. Ama ben bazen o gücü hissedemiyorum içimde. Nedenini bilmiyorum?

Başaramama korkusu mu, kaybetme korkusu mu, güçsüzlük mü, zayıf karakterlilik mi bilmiyorum. Kendimi derinlemesine inceleyip, bunun nedenlerini içime sormak istiyorum. Bu bazen oluyor, bazen olmuyor...

İçimdeki öteki "ben" sanki hep olumsuz düşünüyor. Onu içimden çıkarıp atsam belki de herşey düzelir. Bazı zamanlar öyle güçlü oluyorum ki dünyayı avucuma alacak kadar... İçimdeki öteki "ben" ide bastırıyorum.

İdeallerim, istediklerim var hayattan. Sanki az çaba harcıyormuşum gibi geliyor bana bazı zamanlar, ya da hayat yüzünden, zaman kargaşasından böyle hissediyorum. Ama ideallerime ulaşmak için herşey önümde bana bakıyor, sadece biraz güçlü ve kendimden emin olmalıyım. Basamakları yavaş yavaş ve sağlam adımlarla çıkmalıyım.

Herşey benim elimde biliyorum. Yaşadıklarımda ve yaşayacaklarım da... Hayatımda çoğu zaman azimli oldum, yine de karşı tarafa zarar veren hırs yapanları sevmem. Hırs bazen yıpratıcıdır, insanı esir alır, kendinden, sevdiklerinden uzaklaştırır.

Hayatta hiçbirşey için geç değil... Ama hiçbirşey için. İçimdeki öteki "ben" e kulak asmamaya çalışacağım. Yoksa o beni yenebilir. Hayır hayır kolay kolay yenemez! Boşuna çabalama öteki "ben" seni dinlemeyeceğim...