Basit gelir kaybedince anlarsın demek

Akşam işim bitipte evime adım attığım an kokusunu içime çekiyorum ne güzel kokuyor mis gibi diyorum. Sonra şükrediyorum hamdolsun çok şükür diyorum. Evinin kapısını açıpta içeri girebilmek ve o kapının anahtarının kendi ellerinde olması öyle değerli ki....

Evrene, herkese haykırmak isterdim. Hey siz! Evimizin  olması kadar güzel birşey yok. Varsın eşyası lüks olmasın varsın senin düşüncelerinle döşenmiş senin yetebildiğin kadarı ile alınabilmiş olsun. Sen kokan, sevdiklerin kokan yuvan evin var ya.

Sahip olduklarının değerini kaybedince anlarsın denilir ya aslında çok basit gelir kaybedince anlarsın demek belki güler geçeriz belki de o an sahip olduklarımızın farkına varamadığımız için bize o kadar anlamlı gelmez yada kaybedebileceğimizi düşünemeyiz.

Aslında...

Nazım Hikmet Ran'ın şiirindeki "Basit yaşayacaksın. Mesela, susayınca su içecek kadar basit." dediği gibi. Herşey  bizlere basit gelenler içinde saklı değil midir?

Mesela...

Annenin çekmiş olduğu acıların ardından bebeğini kucaklaması o minicik elin tenine dokunması dır sevgi...

Evladın annem, babam demesi ve o seslenişten mutlu olabilmektir sevgi. Sevdiklerimizin uzakta, yakında nerede olursa olsun varlıklarının mutluluk vermesidir.

Sevgilinin aşkım, bitanem demesidir...

İyi ki varsın.. İyi ki varsınız diyebilmektir. Ve bunun değerini bilipte Allah (c.c.) şükretmek, hamd olsun demektir.

Mesela...

Evinin içindeki sıcaklığı kaybettiğinde anlarsın. Kaybedilmez gibi gelir herşeyin sahibi bizmişiz gibi gelir oysa herşeyin sahibi biz değiliz. Aldığımız nefes bile emanet değil mi? O halde neden elimizdekilerin kıymetini kavrayamayız ?

Soğuktan uyuyamadığında,yattığın yerde büzüşüp tir tir titrediğinde evindeki sobanın kaloriferin, doğalgazın .vs.. seni ısıtmaya çalışan sevdiklerinin kollarını, sarmalamasını, sıcaklığının değerini anlarsın. İşte o zaman sokakta kalanları gördüğünde, gecenin bir yarısı köpeklerin havlamasını, kedilerin bağrışmalarını duyduğunda içini öyle yanar ki üşüyorlar mı acaba dersin. 

Yiyebileceğinden fazla yapıp yenmeyip dökülen yemeklerin, fazla alınıpta bayatlayınca yemeyip atılan ekmeklerin değerini gün gelipte alamadığında anlarsın. Çürümeye yüz tutmuş bir tane zeytini dolabında saklamaya çalışan çocuğunun gözlerine baktığında üzülmekten öte kahrolarak o yemeklerin, ekmeklerin değerini anlar bir gıdım bile atmamayı öğrenirsin.

Eve gelirken eşlerin birbirine hayatım birşey lazım mı diye sorması bile çok basittir. Bunun bile değerini ancak bu cümleyi sana kuracak birinin olmadığında anlarsın. Hergün yatağını, tenini ısıtacak bir ten bulabilirsin fakat yüreğin üşüdükçe hep üşürsün.

Kaybedince öğreniyoruz evet kaybedince ve bu önemsenmesi,  kaale alınması gereken iki kelimeninde anlamını başımıza geldiğinde anlıyoruz.

Hayattan öğrenmiş olduklarımı paylaşmak, öğretmek isterdim. Örnekler vererek anlatmak ve bu anlatabildiklerimle  herkesin sevdiklerine, sahip olduklarına, elindekilere, elinde kalanlarına... daha sıkı sarılmasını... Ne güzel iyi ki .... iyi ki ....... denmesini.

Bedelsiz hiç birşey yok. Herşeyin bir bedeli var ve bu bedel dilerim ki sahip olduklarımızı ve kendimizden kaybetmeden daha sıkı daha bağlı daha mutlu daha huzurlu olarak iyi ki denilerek verilsin. Hayat bir sınavsa ki sınav, sevdiklerimizle, sahip olabildiklerimizle sınanmayalım.

Düşüncelere daldığımda düşüncelerimin yoğunluğunda ve böyle anlarımda hep derim ki Allah'ım beni, bizi, kimseyi kimseye muhtaç etme.

Çok şükür verdiklerin için, çok şükür sevdiklerim için, çok şükür sevenlerim için ve teşekkür ediyorum şu an ki halime, aldığım nefese, sevgine, sana olan sevgime... Bana ve cümlemize bugünlerimizi arattırma Yarabbim.

Ve...

Şu an da aklıma yarının Mevlid kandili olduğu geldi.  

14-Ocak-2014 Mevlid kandili.

Mevlid doğum zamanı demekmiş. Ve bu gece rebiul-evvel ayının 11. ve 12. günleri arasındaki gece Peygamber efendimizin doğum günüdür.

"Gül bahçesine girenler gül olmasa da gül kokarlarmış. Kainatın en güzel gülünün kokusu üzerinize olsun."

Bu gece de dualarımızda birleşmek üzere hayırlı kandiller dilerim.