- Kategori
- Şiir
Basit ...
Bir damlanın, yaprak üzerinde duruşu...
Beyaz bir buluta bakıp, 'heyy naber dostum' demek...
Yere çömelip, bir çocukla aynı boyda durmak;
dinlemek onun peltek dilinden dökülenleri...!
Uyuyakalmak bir filmin sonunu merak ederken...
Sabahın alaca saatinde, kapıyı yavaşça çekip, sessizce evden kaçmak bir saatliğine;
parktaki salıncakla kaçamak yapmak için...
Olmadık bir anda, olmadık birşey için ağlamak uzun uzun;
bir kelebeğin ölümüne mesela...!
Onca kitap arasında, tutup Polyanna'yı okumak bir solukta;
koklamak sayfalarını, asırlar öncesinden kalmış gibi...
Aşık olmak, olmayacak birine ya da birşeye;
yağmura aşık olmak mesela;
ne zaman gelse, sevişmek onunla...
Bir hasret mektubu yazmak,
yuvasında baharı bekleyen bir ince yüzlü karıncaya...!
Gözgöze gelmek elma kurduyla,
ve onunla paylaşmak elmanı...!
*
Bütün bunlar, ayırır seni dünyadan, ay'a fırlatır sanki...
Bunlar için, elimin tersiyle iterim,
istemem dünyayı...!
Kocaman gözlü yalnızlığıma,
bir kar tanesi bakar da cesurca,
beyaz olur yalnızlığımın rengi;
arınır, paklanırım...!
Kaldırım taşlarına kiremitle resim yapan çocuklar geçer aklımdan;
ip atlarım sonra,
ipin bir ucunu ay tutar, bir ucunu dünya...!
Saksılara ektiğim kelimelerimin,
kökü toprak altında olduğuna göre;
bir köstebek benim ne derece yarenimdir bir düşünün...!?
*
Bir güvercin, yüksek bir binanın çatısından, bir telek bıraksa kalabalık caddeye;
ya çocuklar farkeder, ya da kediler, köpekler belki...!
Oysa kaç kez, kaç satır, kaç dil boyu daha yürür kalemim;
kaç yudumluk bu kum saati,
bilemem...!
Ama biliyorum ki,
ben dünyadayım, dünya benden çok uzak...
Seni seviyorum, seviyorum...
Kimi...?
Kimbilir,
belki bir örümceği...!
*
Ve ölüm gelir, uyanır insan..!
Basit,
çok basit bir denklemin,
kâbus renkli yapboz parçalarıyız sadece...!
Ödü kopuyor, aklı başından gidiyor insanların,
'sevmek' deyince...!
Ölmek var, dönmek yok;
kaf dağı boyundaki aptal gurur;
ve kibir,
beş para etmezliğimizin, soysuz şapkası...!
Peki;
kim, nasıl sustursun;
tsunami yutmuş gibi,
kayalığa tohum eker gibi,
dünyanın içinde dünya kurmuş, uyumayan yürekleri..?!
*
-DENİZ ÇELİMLİ-