Başka bir gece

Yıkılıp yakılan birşey yok binalar yerli yerinde 

bütün gürültüler ya sustu ya ben duymuyorum 

canımın ta ortasında ipeksi bir sancı

yalnızlık makamında yarım bir şarkı söylüyorum

tüm renkler başkalaşmış isimlerin hepsi aynı

manalar toplaşmış emin bir yer aramaktalar

bir tutam şiir istiyorum belleğimden sessizce

bir bozuk cümle uzatıyor elime geçmiş hatıralar

pencereden dışarı bakıyorum  gayesiz öylesine 

dışarda inleyen bir sükut içime bir ses düşüyor

nerede değilsem oraya koşmak istiyorum

dev bir çığlık oluyor gözlerim bakışım büyüyor

üzerime çöken şeffaf örtüyü çekiştiriyorum

sıcak bir isim arıyorum birazcık ısınmak için 

rastgele harfler çağırıyorum suskun alfabelerden 

eski bir efsane çıkıyor ortaya okuyamıyorum 

bir hayal kuruyorum evreni içiyor ruhum 

canlı cansız herşeye dokunuyor ellerim

mevsimler benim denizler yakamozlar benim

düşlerim ağırlaşıyor bu defa yoruluyorum 

kimsecikler kalmadı şehirde yer gök benim 

hiç üzülmüyorum nedense yalnızlıktan korkmuyorum 

beyaz dalgalar vuruyor zihnimin kıyılarına 

kayaları kaldırıp atıyorum sahiller benim

ipeklere sarıyorum zehirli dikenleri bir bir 

inciler saçıyorum çamurlu sokaklara öylece 

hırsızları hücrelere tıktım katiller kendini vurdu 

duvarları altın kapladım bütün zenginler fakir 

uzaklardan hızla bir cisim yaklaşıyor 

ismini bilemiyorum sureti hayalden hayal  

ürpertisi düşüyor içime sadece dokunmadım 

düşününce yakın unutunca uzaklaşıyor...