Başkanları “Amerikan Yüzyılı Projesi”yle Kandırıyorlar

Yeni Amerikan Yüzyılı Projesi (YAYP), Washington’da, 1997’de kurulan bir düşünce örgütüdür. Bu örgütün mensupları, William Kristol ve Robert Kagan’ın öncülüğünde, Reagan ve Baba Bush yönetiminde görev yapan Cumhuriyetçi siyaset ve bürokratlarla, medya ve akademi dünyasının ünlü kişileridir.

Bu kişilerin çoğu Oğul Bush döneminde etkili ve belirleyici konumlara gelmişlerdir. Bush’un Başkan Yardımcısı Dick Cheney ve Savunma Bakan Yardımcısı Wofowitz bunlardan sadece ikisidir. ABD’nin çıkarlarını gerçekleştirmesi ve dünya liderliği rolünü oynayabilmesi için, bunların dayandığı altı varsayım vardır:

1. ABD, tehlikeli bir dünyada yaşamaktadır.

2. Dünya politikasının ana gündemi ve aktörleri globalleşme ve devlet-dışı aktörler değil, şahsi çıkarları olan ulus-devletler ve devletler arası ilişkilerdir.

3. Askerî güç, temel güç unsurudur ve ABD, sahip olduğu askeri gücü gerekirse tek yanlı olarak kullanarak diğer ülkelere liderlik etmelidir.

4. Çok taraflı uluslararası kurumlar ve anlaşmalar, ABD ç›karları açısından ne önemlidir, ne de gereklidir. Bu kurum ve anlaşmalar, ABD’nin çıkarlarına uyduğu müddetçe iyidir

5. ABD, eşsiz bir süper güçtür ve diğer ülkeler de onu öyle görmektedirler. ABD, bilardo masasındaki en büyük toptur, istediği yerde ve zamanda diğer topları harekete geçirme yeteneğine sahiptir.

6. ABD, sahip olduğu olağanüstü büyük askerî, ekonomik ve siyasi gücünü aktif bir şekilde kullanarak dünyanın kritik alanlarında demokrasinin gelişmesi için müdahalelerde bulunarak dünyayı yeniden dizayn etmelidir.

YAYP’ın 3 Haziran 1997 tarihli İlkeler Beyannamesi’ne göre, ABD’nin global liderliğini gerçekleştirmek için yönetimlerin şu dört ana misyona sahip olması gerekir:

1. Savunma harcamaları önemli ölçüde artırılmalı.

2. ABD’nin demokratik müttefikleriyle olan bağları güçlendirilirken ABD’nin çıkarlarına ve değerlerine düşman olan rejimlere karşı mücadele edilmeli.

3. Dışarıdada siyasi ve ekonomik özgürlük mücadelesi artırılmalı, demokrasinin yayılması için çalışılmalı.

4. ABD’nin güvenliğine, zenginliğine ve ilkelerine uyumlu bir uluslararası düzeninin kurulması ve genişlemesi sürecinde Amerika’nın büyük bir rolünün ve sorumluluğunun olduğu kabul edilmeli.

YAYP’ın ideolojisini açıklayan önemli bir başka belge, Eylül 2000 tarihli ‘Amerikan Savunmasını Yeniden inşa Etmek: Yeni bir Yüzyıl için Stratejiler, Kuvvetler ve Kaynaklar’ başlıklı rapordur. Bu rapora göre, dünyanın en büyük ekonomisi ile dünyanın tek süper gücü olan ABD’nin ana stratejisi, sahip olduğu bu avantajlı gücü ve pozisyonu korumak ve bunu mümkün olduğunca ileri bir düzeye taşımak olmalıdır. Bu amaçla:

1. ABD silahlı kuvvetleri yeni atılımlar yapmalı ve yeni misyonlar yürütmelidir. Aynı anda birden fazla büyük savaş yapabilecek ve kazanabilecek yeterlilikte vurucu güce, dünyanın her yerinde BM’den ziyade ABD’nin liderliğinde polisiye görevler ifa edecek kuvvetlere sahip olmalıdır.

2. ABD’nin süper güç statüsünün görünür ve anlaşılır hâle gelebilmesi için Amerikan kuvvetleri dünyanın kritik bölgelerinde var olmalı, ‘konuşlandırma üsleri’ ya da ‘ileri harekât üsleri ağı kurulmalıdır.

3. ABD, Basra Körfezi bölgesinde sürekli bir varlığa ve role sahip olmalıdır. Bu bağlamda, Irak’a karşı bir savaşın yapılması gerekir. Uzun vadede, İran da Irak kadar ABD’nin  Körfez’deki ç›karlarına karşı bir tehdit oluşturabilir.

4. Yarının tehditlerine karşı hazırlık yapmamak, bugün mevcut olan Pax Americana (Amerikan Barışı) düzeninin sona ermesine yol açacaktır.”

Yukarıdaki bilgiler, Anadolu Üniversitesi, Açık Öğretim Fakültesi, Amerikan Dış Politikası Ders Kitabı’ndan alındı. (1)

Haddizatında, bu bilgiler, Amerika’daki Cumhuriyetçilerin, Yeni Muhafazakârların, bize pek de şaşırtıcı gelmeyen hedefleri-görüşleri!

Asıl bomba bilgiler ve ABD Başkanlarını nasıl “ikna” ettikleri, yine aynı kitaptan alıntılarla, aşağıdaki satırlarda:

“Raporda ortaya konulan hedeflerin gerçekleşmesinin ve ABD yönetimlerince hayata geçirilmesinin kolay olmadığı/olmayacağı da itiraf ediliyor. Zira böylesine büyük çaplı bir ekonomik harcama ve global dış politikanın maliyetlerini, gerek yönetimlere gerek Kongre üyelerine ve gerekse Amerikan toplumuna anlatabilmek ve onları bu yönde ikna edebilmek kolay olmayacaktır. Gerçekten hem Başkan Clinton ve hem de Bush (ilk dokuz ayında) bu yöndeki baskı ve isteklere karşı durmuş, YAYP mensuplarının bu belgelerdeki taleplerini görmezden gelmişlerdir. Bu durumun farkında olan YAYP raporu, böyle bir projenin uygulamaya geçebilmesi için ABD kamuoyunu ve yöneticilerini şok edecek büyük bir trajik olay›n olması gerektiğini yazmıştır: Öyle bir olay ki ‘...felaket içeren ve katalizör rolü oynayacak bir facia- yeni Pearl Harbor gibi’. 11 Eylül 2001’de Washington DC ve New York’taki hedeflere yap›lan terör saldırıları, Bush yönetimi ve YAYP üyeleri için ‘yeni Pearl Harbour’ olmuştur. Her ne kadar Bush yönetimi ve YAYP mensupları, bu raporda belirtilen hedefleri gerçekleştirmek yönünde daha önceden bazı adımlar atmaya çalışmışlarsa da bu adımlar 11 Eylül olayından sonra daha da hızlanmış ve güçlenmiştir. Bu hedeflerin başında da Afganistan ve Irak’a karşı askerî operasyon süreçleri geliyordu.”

x   x   x

Tesadüfün iğne deliğine hiç şahit olmuş muydunuz?

İşte, şimdi oldunuz!

YAYP mensuplarının Başkan Bush’u ikna etmek için, “Pearl Harbor” baskını gibi “trajik ve katalizör rolü oynayacak bir felaket”e ihtiyaçları oluyor… Allah’ın işine bakın ki “facia”, aralarında 5-6 saatlik zaman dilimi olan, Başkent Washington ve dünyanın ticaret merkezi New York’ta, çifte “lütuf” şeklinde ortaya çıkıveriyor!

---------------------------------------

(1): S. 120-121, https://ekampus.anadolu.edu.tr/bbcswebdav/pid-489022-dt-content-rid-574758_1/courses/ULI401U_2017_1/Ders_Kitabi/ULI401U-12V4-8-OS-pdf_kitap-U04.pdf