Başlangıç

Merhaba Milliyet Blog Ailesi !

Aslında buralara ilk gelişim değil. Çokça uzun bir zaman önce yine burada sizlerleydim. Fakat yoğun okul ve üniversite hazırlığı temposu dolayısıyla bir çok hobim gibi yazı yazmakta benim için ne kadar üzücü olsa da lükse kaçmaya başladı. Sadece son 4 yılım değil koskoca 12 senemin, bilgi birikimimin, edindiğim çoğu tecrübenin sadece tek bir sınavla neticeye bağlanacağını düşündüğümüzde buralara dönmeme sadece 1.5 haftam kaldı. o yüzden bu yazıyı bir girizgah olarak kabul edebiliriz :)

Bu uzun süre zarfında sizlerle paylaşabileceğim acı tatlı bir sürü anı biriktirdim. Şükretmeyi, herşeyin şükrettikçe güzelleştiğini, mutluluğun sanıldığı kadar uzakta olmadığını öğrendim. Hayatın aslında ne kadar da pamuk ipliğine bağlı olduğunu gördüm. En çaresiz anlarımda ailenin, arkadaşların değerini bir kez daha anladım. Aslında isyan etmek yerine tüm bu nüansları farkedip yine de mutluluğu yakalayabildiğim için asıl gücün, asıl mutluluk çağlayanının içimizde varolduğunu öğrendim. 

Senin daha yaşın kaç ne yaşadında neyi öğrendin diyenlerinizde olabilir, saygıyla karşılarım :) Ama sevdiğim bir söz der ki 'Raslantı yoktur, neden vardır.' Dolayısıyla her yaşadığımın bi nedeninin ve vermeye çalıştığı bir mesajı olduğuna inanıyorum. Kendimce de o mesajlar doğrultusunda kendime sonuçlar biçiyorum. İşte tüm çıkarımlarımı, anılarımı sizlerle paylaşmak ve yazdıkça da katettiğim yolu görmek istiyorum. 1.5 hafta sonra tüm sınav stresini ve yükünü üzerimden atmış olarak sizlere buluşacağım günü heyecanla bekliyorum..