Bayramda Dargınlar Barışır mı?

“Nasılsınız?”, “Hoş geldiniz!” türünden seslenişler vardır. Bunlar, “usul yerin bulsun” diye yerine getirilince, zamanla “basmakalıp” olma niteliği kazanıyor. Böyle olunca da, bir etkisi/ yararı olmuyor.

Özünde, bireyselliği öne çıkarsa da, toplumsal bir yanı olan deyişlerden biri de, dargınlanır/ küskünlerin, Şeker ve Kurban Bayramlarında barışmalarıyla ilgili olanıdır.

İnanç şu:

Bayramlar, hoşgörüyü/ bağışlamayı birlikte getirir; küskünlerin barışmalarına bir “vesile” olur.

*****

Dargınlık/ küskünlük, buna yol açan “neden”leri değerlendirmede öznellik belirleyici olacağına göre, biter mi bitmez mi, bunu kestirmek zor.

Bayramda unutulan/ ertelen dargınlık nedenleri, bayram sonrası sürmezse, bayramların birleştirici yanı ortaya çıkar.

Sürerse...

Demek olur ki, hatır gönül için, büyükleri/ dostları kırmamak için, “usul yerini bulsun” diye yapılanlar, bayramın da ruhuna aykırı olur.

En iyisi, ya bir işi bitirmek ya da oluruna bırakmak, “Böyle daha iyi” diyerek, geleceğe bakmak...

*****

Bayramların niteliği/ havası günümüzde değiştiğine göre, sanıyorum, “Bayramlarda, dargınlar/ küskünler barış”ın da bir anlamı kalmadı.

Artık, bayram gelmeden, evinden uzaklara kaçanlar çoğaldı. Evde oturup “küçükler”i beklemeler azaldı.

Yollara döküldü insanlar.

Yollar, bayramlarda, bayram öncesi/ sonrasında insan seline döndü.

İnsanlar, “trafik canavarı"na kurban verildi.


Karayolları kan gölüne döndü.

Kimileri, belki de, bayramın barıştırıcı/ hoşgörü yanını yaşayamadan kurban oldular.

Kimbilir!...

*****

“Akide şekeri” kıvamında, ağız tadıyla bir bayram dileğiyle...

Tüm Milliyet Blog “camiası”na, yazımı okuyanlara...

Şeker Bayramınız, ayrıca Zafer Bayramınız kutlu olsun!


TURGUT ÇELİK/ Mersin (Geçici olarak İstanbul)