Bazı insanlar kapağı kapalı klozet gibidir!

Hayatınızda ilk defa bir lokantaya gider, yemeğin olmadık yerinde sıkışır tuvalete

koşarsınız…

Kapıyı vurursunuz önce, içeriden tepkisel bir ses beklersiniz, sessizlik devam edince girersiniz, klozetin kapağı kapalıdır…

Kafanızda onlarca soru işareti ile içinden çıkacaklarla ilgili kurgularınızla kapağı kaldırırsınız...

Ne çıkarsa bahtınıza artık…

Size kötü bir benzetme gibi gelebilir ama karşılaştığımız insanlardan bazıları kapağı kapalı klozet gibidir…

Dışı temizdir, steril ve güven vericidir, içini kapağı kaldırmadan göremezsiniz…

O da kapağı kaldırmanıza izin verirse tabii…

Tuvalete gitmek nasıl doğal bir ihtiyaçsa, içimizi dökmek de doğal bir ihtiyaçtır…

Bazen sıkışırız hiç bilmediğimiz bir tuvalete, karşımıza ne çıkacağını düşünmeden sırf ihtiyaçtan giriveririz…

Bazen sıkışırız ihtiyaçtan hiç tanımadığımız birine, sonunun ne olacağını düşünmeden açılıveririz…

Her iki durumda da rahatlama hissederiz!

Şanslıysanız mikrop kapmazsınız!

Şanslıysanız ihtiyaçtan ilk önünüze çıkan kişiye anlattıklarınızı başka bir ağızdan dinlemezseniz…

İşler yolunda gitmezse felsefe yapmaktan, anlamaya çalışmaktan başka çareniz yoktur…

Felsefe de yapsanız, anlamaya da çalışsanız her iki durumda da faturayı kendinize kesersiniz…

O yüzden ihtiyaç anlarında kullanmak için lazımlık taşımak iyidir…

Lazımlık derken?