BBG evi mi?

ABD'nin Kuzey Irakta yaptığı istihbarat jesti, o bölgeyi bizim için "BBG evi" yapmıştı..

En yetkili ağızlardan duymuştuk bunu.

Ama bugün (kırk saati aşmışken) BBP lideriyle düşen helikoptere ulaşamıyoruz.

Devlet bütün imkanlarını seferber etmiş durumdayken, sivil, asker, görevli, görevsiz herkes olay mahallinde bir şeyler yapmak için kıvranırken bir helikoptere ulaşamıyoruz.

O zaman aklımıza şu geliyor ister istemez: Demek ki, Kuzey Irak bizim için BBG evi gibidir, sözü abartmaymış..

Demek ki, hava sisli veya karlı olduğunda hiç bir alet işe yaramıyormuş.

Demek ki, ABD'den sağlanan istihbarat o kadar da olağanüstü değilmiş..

Muhsin Yazıcıoğlu gibi, "düşmanları" nın bile saygı duyduğu bir adam Kahramanmaraş dağlarında can verirken, bütün ülke acizlik içerisinde sadece haber bekliyoruz.

Demek ki, insan icad ettiği bir kaç aletle "acizlik"ten kurtulamıyor.

Demek ki, bunca gelişmişlik iddiamıza rağmen, hala doğaya karşı koyamıyoruz.

Demek ki, biz ne kadar güçlü olursak olalım "takdir-i ilahi" nin dışına çıkamıyoruz..

Muhsin Yazıcıoğlu ve arkadaşları da bunları bilen ve bunlara inanan insanlardı. Eğer gün onların günüyse hiç kuşkusuz büyük bir inançla Hakka teslim oldular. Memleketlerinin düzünde bunca mücadele verdikten sonra, bir dağ başında ecel şerbetini içtiler..

Göz görmeden, gönül ikna olmaz ama belli ki Hakka yürüdüler..

Bu "yürüyüş" bize bir şeyi bir kere daha hatırlattı: Ömrümüz de, ölümümüz de Yüce Yaratan'ın yed-i kudretindedir.

Bizler sadece ve sadece aciz kullarız.

Yaratan da, yaşatan da, günü gelince öldüren de ancak ve yalnız Allahtır.

Bize düşen ölenlerimize rahmet, kalanlarımıza sabır ve metanet dilemektir.

Ve ne zaman, nerde; dağ başında mı, deniz ortasında mı, evde mi, yolda mı geleceeğini bilemediğimiz kendi ölümümüze hazır olmaktır.