Bebeğimin bebeği

Yine ümitsizdi aslında, yine hüsran bekliyor beni ama diyerek minicikde olsa içinde yeşeren ümide su verip büyütmeye çalışmıştı kaç gündür. Kimseye söylememişti kimseyi heyecanlandırmanın alemi yoktu nasıl ise diğerleri gibi olcaktı sonuç.
Alacaktı sonucu laboratuardan okuyacaktı; "sonuç mu istiyorsun gülerim haline yok işte bir kere daha güzelim bebek mebek bir başka baharı beklemek zorundasın gibi cümlelerin olacağını ya da kendinin "negatif "sözcüğünü öyle anlayacağını düşünerek keyfi kaçtı. Verilen sonuç böyle cümlelerle verilse herhalde fena olurdu diye düşünmekten kendini alamdı Elif, iyi ki kısaca yanıt veriliyor dedi şükrederek.

Hem vitrinlere baktı hem de kafasında kendi yarattığı hüznü dağıtmaya çalıştı. Yanından, yöresinden geçen kadınlara biraz da kıskançlıkla baktı. Hele elinden bir çocuk tutuyorsa, ya da karnı burnunda hamile ise işte o zaman yıkılın dağlar, çekilin ben geçeyim efkarım var benim, dercesine bir solukta eve kapanıp başını yastıklara gömerek ağlamanın özlemini çektiğini farketti.

Laboratuarın kapısına vardığında ne çok senaryo yazdığını düşündü. Allahtan kimsenin kafasından geçenleri okuma gibi bir yeteneği yoktu. Kendi kendine gülümsedi; haydi yine hayallerini birazdan burada bırakıp çıkacaksın bir daha ki teste kadar diyerek kapıyı açtı.
Hemşire çayından bir yudum alıp göz ucu ile ürkek bir şekilde bakan kadını süzdü. Anımsadı yarım saat önce test için gelen kadın bu diye düşünüp Elif'e; adınız ne idi? diye sordu.
- Elif Çiğdem dedi.
Elinde ki kağıtlar içinden seçti Elif ile ilgili olanı bulduğu anda önce Elif e sonra kağıda baktı. Sanki gülümser gibi mi bakmıştı ne? Uzattı kağıdı "hayırlı olsun" dedi.
Kağıdı aldı elleri titreyerek okudu o anahtar cümleyi de okudu
" pozitif"
Düşündü Elif benim bildiğim, pozitif olumlu demek, yoksa başka bir anlamı mı vardı bu sözcüğün.
İnanamıyordu, hemşireye sordu; acaba pozitif demek hamile olduğumu mu gösteriyor?
Anlamaz gözlerle baktı hemşire. Hayret okumuş birine benziyor ama demek ki görünüşe aldanmayacaksın diye içinden geçirdi.
- Evet hanımefendi hamilesiniz!
Kadına kaç kez teşekkür etti hatırlamıyordu. Uçarcasına çıktı dışarı, sanki kanat takmıştı.
Gökyüzünün rengi meğer ne kadar hoş bir mavi imiş ve insanlar hepsi de ne kadar güzelmiş ben nasıl oldu da fark etmedim bunu şimdiye kadar diye düşünüp kocaman gülümsedi Elif.
Hepsine sarlıp sevincini paylaşmayı kahkahalar atıp şarkı söyleyerek evde onu bekleyen ailesine haber vermek için koşar adımlarla evine giden otobüse bindi.

Pencere deki buğuyu elinin tersi ile sildi Elif, gülümsedi. Yıllar öncesine gitmişti yine bugün aldığı o güzel haberle.
Ne kadar farklı bir duygu idi bu tanrım, yıllar ne kadar çabuk geçmişti. Kızı prensesini kucağına verilene kadar inanamamıştı bebeği olduğuna. Her doktor kontrolüne gittiğinde yüreği ağzında giriyordu muayenehaneden içeri, hatta doktor sırf bu nedenle kalp ile ilgili sorunu olduğunu düşünüp onu kardiyolojiye sevk etmişti.
Kardiyoloji servisinde ki tüm hastalar yaşlı tonton ihtiyarlardı. Elif i görünce doktorun gözleri parlamıştı nedense.

Bugün yine kalbi yerinden çıkacak gibi atıyordu yine. O küçücük bebeği büyümüş evlenmiş şimdi de telefon da ona o güzel haberi vermişti "anneanne olacaksın anne" hazırlan demişti.

Gözlerinden yanaklarına akan o ılık gözyaşını elinin tersi ile sildi. Pencereyi açtı içinden kocaman bağırdı
" Çok mutluyum tanrım çok".

Sevgi ile kalın efendim.