Bekir Akbulut ve EYVALLAH...

“Kitaplar sessiz öğretmenlerdir.”

Gellius

“Kitaplar zekânın çocuklarıdır.”

 Jonathan Swift

“İyi bir kitap hazineye benzer,

Sıkıntılı zamanlarda onun yerine geçer.”

Halig

:::::::::::::::

“İster deli, ister divane yazıl
Sende destanlaşıp tarihe kazıl
Şanlı bayrağımın renginde kızıl 
Al solmasın, Bekir solsun, eyvallah…”

::::::::::::::::

Bekir AKBULUT

İstanbul’da şiir dinletilerinde yüzünü görmeme karşın asıl 5. Uluslararası Âşık Paşa Şiir Şöleni’nde tanıştık Şair Bekir Akbulut’la… Birkaç gün bir arada olduk. Birlikte yolculuk yaptık.

Isındık birbirimize! Yan, yön ya da kişilik yapılarımız örtüştü. Nasıl mı? Belirteyim. Yalandan ve riyadan uzak durmak, paylaşımcı olmak, yardımseverlik,  doğruları söylemek ve önce insan olmayı savunmak gibi…

2012 yılında “Meyri” adını verdiği ilk kitabı yayımlandığını, ardından “EYVALLAH” adlı ikinci şiir yapıtının geldiği bilgisini edindim. Aşağıdaki Eyvallah şiiri, kitabın arka kapağında yer almıştır. Adıma imzalayarak sunulan Eyvallah, Şair Bekir Akbulut’un hayatını ve şiirlerini içermektedir. 

Bu yapıt, Cumhuriyet Üniversitesi Edebiyat Fakültesi öğrencisi Kübra Günay’ın kaleminden titiz ve özgün çalışması ile tez konusu olarak 296 sayfa kapsamlı Sivas Vilayet Basımevi’nde kitaplaştırılmıştır.

Kübra Günay’ın hocası Dr. Doğan Kaya “Takdim” yazısı ile okurlara seslenmektedir. Yazısında; âşıklık geleneğinden ve Sivas’ta yetişen Talibi Coşkun, Âşık Veysel, Sefil Selimi ve Muhlis Akarsu örneği yüzlerce âşıktan söz etmektedir. O ilin bir başka halk şairi olan Bekir Akbulut adını görmenin mutluluğunu duydum! Eyvallah adlı yapıttaki birçok şiirin âşık edebiyatı alanında araştırma yapacak olanlara yardımcı olacağı işaretini de gördüm.

İzleyen sayfalarda Kübra Güney’in “Önsöz”ünü olanca dikkatimle hem de içselleştirerek okudum. Güney,  özenle tez çalışmasını kitaplaştırırken Akbulut’un; 1- Hayatı-Şairliği-Şahsiyeti 2-Edebî ve fikrî Yönü 3- Şair Bekir Bulut’un Şiirleri bölümlemesini yaparak değerlendirmede bulunmuştur.

Edindiklerime göre Bekir Akbulut; Sivas-Kangal Yeşilkale Köyü 1966 doğumlu. Çocukluğu sıkıntılarla geçmiş, maddî olanaksızlıklar çekmiş, yüzü gülmemiş, akraba açısından da şansızlıklar yaşamıştır. Tüm olumsuzluklara karşın dik durmayı başarmıştır.  Hiçbir zaman hayata küsmemiş, kimseye kin de gütmemiştir. Babasını genç yaşta yitirmiş, baba özlemini yüreğinin derinliklerinde duymuştur.

Değişik zamanlarda inşaat işçiliği yapan ve babasının ölümünden sonra yedi kardeşinin geçimini üstlenen şair Bekir, İstanbul’a göç ederek belli kademelerde inşaat yaşamını sürdürmüştür. Emirhan İnşaat’ı kurarak çalışmasını başarıyla yürütmektedir.

Çocukluğunu köyünde geçirerek kuzu yaymış ve bostan yetiştirmiştir.1994 yılında İstanbul’a göç etmiştir. İlkokulu köyünde okumuş,  Sivas’ta ortaokula başlamış ne ki ikinci sınıfta bırakmak zorunda kalmıştır. Her zaman söylerim: Köy çocuğu olmak,  100 metrelik koşuya 50 m. geriden başlamak, demektir. Okumak, Akbulut’un içinde bir ukde olarak kalmıştır. Okumayı çok seven yapısıyla yüzlerce kitap okumuş ve okumaktadır. Böylece şiirlerinde geniş sözcük dağarcığı dikkati çekmektedir.

On bir yaşından itibaren şiir yazmaya başlamıştır. Kültür Bakanlığı “Halk Şairi” unvanını almıştır. Şairliğinin oluşmasında yanık Anadolu türküleri yanı sıra Kerem ile Aslı, Leyla ile Mecnun gibi halk hikâyelerini özümseyerek okuması etkili olmuştur.

Hassas ve duyarlı bir yapıya sahiptir. Şiirlerinin evrensel olmasını ve herkese hitap etmesini ister. Şiir yazmak için gönül kapısını ya da esin evini her zaman açık tutar. Çok okur ve çok yazar. Şiirlerini genelde 6+5 =11’li hece ölçüsüyle yazar. Zorlamaya düşmez. Oysa şiir zor sanattır.  Beşeri aşk, mistik ve tasavvuf şiirleri ağırlıktadır. Açık ve yalın dil kullanır. Atatürk’ü, bayrağını, güzel Türkçemizi ve ülkesini sever. Ürünlerinde imgeleri ve yazınsal sanatları kullanır. Toplumsal konular ağırlıktadır. Taşlama ve eleştiri temalı şiirleri oldukça fazladır.

Her zaman cehaletin karşısında olduğu, dizelerinden anlaşılır. Geri kalmış ülkeleri sevdiği söylenemez. Kişilerin okumalarını ister. Ona göre; her şey noktayla başlar ve noktayla biter.

Şair Bekir Akbulut'u kutluyorum ve EYVALLAH diyorum.

EYVALLAH

Yaratıldım, bende kulum, biliniz
Gül solmasın, Bekir solsun eyvallah 
Gönül kırmak bana zulüm biliniz
El solmasın, Bekir solsun, eyvallah…

Gönül hanesinin yüce dağında 
Ararım yerimi sevgi ağında
Razıyım dikene dostun bağında
Dal solmasın, Bekir solsun, eyvallah…

Yüce dağlar geçit vermez kaşında
Çok dolandım gül yüzlünün peşinde
Kuran’la edebe bağlı başında
Şal solmasın, Bekir solsun eyvallah

Kibir gömleğini sırtımdan soydum
Yönümü doğrultup, Hak yola uydum
Azda çoğu bulup,  dünyaya doydum
Kul solmasın, Bekir solsun, eyvallah…

Muhabbetim  insandır, canadır
İncinen kul yüreğimi kanatır
Dileklerim, bütün sözüm sanadır
Dil solmasın, Bekir solsun, eyvallah…

İster deli, ister divane yazıl
Sende destanlaşıp tarihe kazıl
Şanlı bayrağımın renginde kızıl 
Al solmasın, Bekir solsun, eyvallah…

Kimi hor görse de, engin olmayı
Yeğledim sizlerden, murat almayı
Kalbe giden güzergâhta kalmayı
Yol solmasın, Bekir solsun, eyvallah…

Bekir AKBULUT
  14.10.2013

MEYRİ

Aradım aynada saklandın sırda
Sensizlik içimde üşüyor Meyri.
Kadir gecesinde gökteki nurda
Cemalin içime düşüyor Meyri.

Yalvardım Mevlâ’ya, hatim okudum
Kirpiğinde canı örüp dokudum
Seslenip geceye seni şakıdım
Hasretin içimde ışıyor Meyri.

Seher melteminde şafak atarken
Güneşim bak sensiz doğup batarken
Ruhum karanlığı sarıp yatarken
Gözlerin ufuktan aşıyor Meyri.

Umudum kesilir, açılır perde
İşte gidiyorum böylece derde
Kuytu bir köşede izbe bir yerde
Bu can seni sessiz yaşıyor Meyri.

Aşk mevsimi geçti hasatta yoksun
Battın bu bağrıma zehirli oksun
Ne derdin var ise bu garip çeksin
Yaralar kanayıp pişiyor Meyri.

Bir zalim sevdanın şaheserini
Çivile bağrıma vur keserini
Değdiği yerlerin gör hasarını
Yerden yere çalıp coşuyor Meyri.

Pusu kurmuş zaman çalıyor benden
“Ecel teri ecel,” dökülen tenden
Akıp dökülüyor ince inceden
Yüreğimden akıp taşıyor Meyri.

Bekir der yıkılan benim kirmanım
Geleceğim sana olsa dermanım
Ne olur katlime yazma fermanım
Eller zaten kuyu eşiyor Meyri.


Bekir AKBULUT.
    23.12.2011

BEN BEKİR’İM

Estiğimde yel gibiyim
Böyle bilin ben Bekir’im
Dalda açan gül gibiyim
Böyle bilin ben Bekir’im

Sorasınız benim halım
Meyve yüklü bütün dalım
Şükür aşım sabır yolum
Böyle bilin ben Bekir’im

Can der isen can veririm
Erim erim ben eririm
Gönülden sevgi dererim
Böyle bilin ben Bekir’im

Ayrı gayrı bilmez özüm
Hak’tan yana söyler sözüm
Alnım açık aktır yüzüm
Böyle bilin ben Bekir’im

Gelecekten kaygılıyım
Sert olsam da duyguluyum
Her kurala saygılıyım
Böyle bilin ben Bekir’im

Kulu da ben kul da benim
Hücre hücre bu bedenim
İki cihan boyum enim
Böyle bilin ben Bekir’im

Bir kuyu ki daldım dibe
Kötülüğe ettim tövbe
Bağlıyım baştan edebe
Böyle bilin ben Bekir’im

Bekir AKBULUT
04.12.2013