Beklediğin

A ile Z yi bildin ömür alfabende

boştu ikisinin arası

bahar ölüydü

daim güz yaşadı

kalbinin götürdüğü yer

yaza kavuşulmayan

uzak bir dağ istasyonuydu

sarı bozkırında

dikendi, sanrılandığın gül/ kokusu

ve dilinin uydurduğu

mavi ezgiyle, usul usul kan(a)dın kendinle

yine de, çömezsin hâlâ

oysa, A artı Z eşittir az'dır

böyle başlamış böyle gider

aynı yapışmaz kırılanın bir daha

dünya yanar döner

sana sırt vermeyen felek

kimine tabağından kelek sunar böyle

gökkuşağı hasreti yanar genzinde

yel yoksa, nasıl döner değirmeni

dönmez sende de kader

yetineceksin azınla

kopar âniden, pamuk yaşam ipliği

bil ve akrep gibi sokma kendini

daha ne var beklediğin yarında

Hâdiye Kaptan

Güzel Sanatlara tutkulu, Türk sanat müziği hayranı, deniz ve İstanbul âşığı şiiryazar bir fâni....