Belki...

sabahlar olmadan yorgun düşüyor gönlüm

ne bir konuşmaya mecahal var ne de hayalleri seyir etmeye

bakışlarımın ardındaki sen misin yoksa yalnızlığın kattığı zulüm mü

bir bir dokunuyor yaralı sabır kuşum

ince ince kıyıyor son sukuneti

zamandan geçememek olmuyor

zamanı yaşamak tek hüküm

içerimdeki sessizlik çığ gibi

ya anlatsam ya haykırsam

ya sus dersin ya da bende dersin..

içimdeki kasveti bir bilsen

yüreğinle yüreğimi bir çizsen

birde aynı yolu yürüsen..

en büyük kayıpları yaşamak zor vessalam

ha ölüm ha diri

ayrılık ayrılıktır

yaşayıp da yok saymaktır

olmak varken olmamak en büyük acıdır

şimdi var yarın mechul

şimdilerin hayalisin

yarının kimbilir kimisin

haykırışlarım bir bana sen duyma

bir gün biryerde belki sığdıramadığım içimdeki o en derin çığlığı haykıracağım sana

ve arkamı dönüp gideceğim ondan sonra

işte o an da son belkimi iade edeceğim sana...