Belki de...

Yazmak için word sayfamı açtım, bomboş sayfa pek bi anlamlı geldi. Keşke böylece boş sayfa olarak yayına alınabilse...

Sanki dünya umrunda değilmiş gibi... Herşeye herkese rest çekmiş gibi. İsyanlarda gibi de, bir taraftan da bir arınmışlık var gibi. Ya da her şeyi öylece bırakıp gitmiş gibi...

Çok şey söylemek isteyip sonra söylemekten vazgeçmiş gibi...

Korkusundan mı acaba?

Sanmam... Belki yorgunluk belki kırgınlık, belki de dile getirilerek hiçbir şeyin halledilemeyeceği kaygısı...

Belki kararsızlık belki de iç hesaplaşma. Belki çaresizlik belki yazının sonunu görememe. Belki de devamından bile emin olamamadır...

Bu sabah yağmur var İstanbul’da. Yürüyüşüm sırasında ıslak fare kıvamına geldim yine de bozmadım hiç keyfimi... Sanki ıslanmıyor muşum gibi yaptım...

Belki de ben ıslanmadım... Belki de ağlayan gökyüzüydü...

bu sabah yağmur var İstanbul’da
gözlerim dolu dolu oluyor bilinmezliğe
anne sözü dinler gibi masum
ağladım bu sabah

günler dayanılmaz oldu
senden uzak olunca
martılar mahsun oldu
onlar bile ağladılar

şarkılarda düşünmek
seni bana getirmez ki
seni bana getirmez ki...

:) İyi bayramlar...

http://www.esmakahraman.com/belki-de/