Belki de son çığlığıdır gece kuşunun

Hızla dehlizlere giren gerçek
Dokunma günüme, asaletime de.
İstemem tez elden kavuşsun akşamına
Alın teri dostluğum.

Biliyorum tırmandıkça yükseklere
Daha çok ıslanacak yüreğim;
Daha çok üşüyecek ellerim,
İncelecek
Ve inceldiği yerden kopacak
Sessizliğe bağlanan ipliksi dostluğum!...

İşte bu yüzden,
Bu yüzden, İstemem fırlasın ok yayından
Bağlansın geceye gönlüm
Ve zamansız öğrensin çiçeğinin sırrını tohum.
İstemem!...

Bugün, sevgi pınarından
Damla damla akan gözyaşım,
Yarın kuruyacaktır elbet
Ki o zaman toprak suya hasret,
Yalvaracaktır,
Bereket bereket!...

Kim bilir!
Belki de akşamın gümüşi renginde
Atacaktır son çığlığını
Son durağına uçan gece kuşu!...

Gücüm yetse,
Soluksuz devrileceğim yıldızların üstüne!...

14.04.2009
Rukiye Çelik