Yeniden biz olalım utangaç bakışlarımızda

Unutma sevdiceğim
Ellerin ellerimden gittiğinde
Büyüyecektir gerçek yalnızlığım!
Bebeğinin, çıplak geceyi yırtan kör çığlığı
Tutkumun hıçkırıklarına karıştığında
Tükenecektir nefesim!...

İster misin, solsun
Gölgelerin gönlünde açan kır çiçeklerim
Ve başka bir dünyanın şafağına uyansın
Seni seven kalbim?
İster misin?

Gel, dağların üstündeyken,
Şemsiye tutalım alaca karanlığa
Ve yeniden kucaklayalım beyaz alevi,
Meydan okurken insanoğlunun sabrına!

Eğer bir gün, olur da geri dönerse benliğimiz
Yeniden biz olalım utangaç bakışlarımızda
Kaçarsa eğer nefesimizden bir nefes
Bölelim toprağın uykusunu,
Yeniden uyanılım gençliğin coşkusuna
O da olmazsa orta yaş tutkusuna...

Bu kalp ve sallanan bu dallar
Ve o dalların ucundaki pembe-beyaz çiçekler
Bizden, bizim köklerimizden değil mi?
Raks ettiremez miyiz yeniden
Doğu'yla Batı rüzgarını?...

07.04.2009
Rukiye Çelik