Ben..

Sanırım en çok kendimi özledim ben. Hiç bulamadığım beni. ''Bir ben varki bende benden içerü'' diyen Yunus'un kastettiği içimdeki tanımadığım beni. Özledim tanışma fırsatı bulamadığım halde. Oysa çok iyi tanırım zannederdim kendimi. Yaptığım her hareketin bir anlamı vardı. Söylediğim her sözün altında binbir düşünce, binbir mana yatardı. Bazen anlamakta zorlanırdı insanlar. Ama ben bilirdim kendimi, neden öyle davrandığımı, öyle konuştuğüumu... Yada öyle zannederdim. Zannedermişim.

Herşeyden biraz yapayım derken birde baktım yaptığım hiçbir şey tam olmamış. Herşey yarım yamalak kalmış ömrümde. Bilememişim dünyaya bir iz bırakmayı, güzel şeyler başarmayı. Bildiğimi sanmışım. Çok şeyi bildiğimi, herşeyi bildiğimi sanmışım.

Ben kimmişim aslında? Ya da kimmiş ben? Neymiş hayatın anlamı. Yoksa bu hayat boşmuymuş? Hiç bir anlamı yokmuymuş? '' Yaşa işte sorgulama, nasılsa birgün öleceğiz'' cümlesindemi gizliymiş herşey?

Yazmak çare mi? Yüreğim hafifliyor belki biraz. Ben değil kağıt taşısın artık diyorum. Belkide kendimi kandırıyorum....

12.09.2009
Melek Çiftliği Antalya-Serik