- Kategori
- Şiir
BEN BU KÖYÜN ÖĞRETMENİYİM
BEN
BU KÖYÜN
ÖĞRETMENİYİM
Ben
Bu köyün
Öğretmeniyim
Sabahları günaydınla başlarım
Halil dayıyı, Üzeyir amcayı
Güler yüzle, tok bir sesle karşılarım
Öğrencilerim, komşularım ve arkadaşlarım
***
Ben
Bu köyün
Öğretmeniyim
Doktoruyum, çiftçisiyim, eriyim
Çift sürerim, bağ, bahçe bellerim
Kâh ırgatı, kâh efendisiyim
Sert tütünden bir sigara tellerim
***
Ben
Bu köyün
Öğretmeniyim
Bayramında, düğününde ben varım
Mektuplarını yazar, halayında sekerim
Düğününde sağdıcı olur, kına yakarım
Zeytin gözlere türkü çekerim
***
Ben
Bu köyün
Öğretmeniyim
Meşe kokan, ardıç kokan dağlarını iyi tanırım
Çeşme başını, Aslan ve Hiz tepesini
Heybetinden çocukça irkilirim
Lakin her şeyden yüce iyi bilirim
***
Ve
Ben
Bu köyün
Öğretmeniyim
Ak-pak işledim gözbebeklerinde
Edirne’nin, Kırşehir’in ve de Mardin’in
Kaderini çizdim tebeşirli ellerimle
Alilerin, Mehmetlerin, Nazlı’nın ve Ayşe’nin
***
Ben
Bu köyün
Öğretmeniyim
Yaşattım tarihimi, milletimi, dirliğimi
Dini, inancı, ırkı ne olursa olsun hepsini
Al bayrağımın altında, öğrettim birliğimi
Çünkü ben bu köyün öğretmeniyim
Abdülkadir GÜLER
Abdülkadir GÜLER
03 Şubat 2022- SÖKE