Ben 6 da durdum.. sen ise 12 de...!

taş plaklar üzerine yazılmış bir şarkıydık ikimizde
ya da köprü duvarları üzerine kazınmış bir şiir..!

rüzgara karşı direnen bir avuç toprakla yeşillikdik belkide
ya da hırçın dalgalara karşı simsiyah taşlara yapışmış midye ile kabuğu.

bilemiyorum,
yıkılmaya yüz tutmuş bir hayata, tutunmaya çalışan bir duvar saati idik belkide.

ben ; dertlerle hantallaşmış bir akrep
sen ise ; ''hayat devam ediyor. hadi kıpırda...''diyerek
dakikalarca peşimde koşan bir yelkovandın belkide.

kaç kere bastın üstüme kaç kere.! döne döne..
ama olmadı , çarkı kırılmıştı bir kere
bilemiyorum belkide pili bitmişti düzenin.

zamanı öldürelim derken zamanın içinde kaybolduk ikimizde
ben 6' da durdum, sen ise 12 'de.

ama an'ımız bitti , anılarımız değil.
sözcükler tükendi , söylenenler değil.
yükselişlerimiz düşüşlerimiz durdu , ama düşlerimiz değil..!