Ben Almanya’da... Dankeschön: 6

Yıl:1973

Almanya’da işimiz katlı otopark üretimi ve montaj yapmak.

Bir Pazar günü işyeri araçlarından biri evime geldi. “Şahin abi montaj ekibi arkadaşlara ulaşamıyorum patronun küçük oğlunun evindeki otoparkın bir arızası varmış birlikte gitsek, ne dersin?” dedi. Evde renkli TV seyrediyorum.  (O yıllar Türkiye’de TV siyah beyaz.) Biraz değişiklik yapayım dedim.

Arkadaşla patronun evine gittik.

Garajdaki onarım sürerken bir ara evin pencerelerinden birinde işyerinde çalışan bayan sekreterlerden biri göründü, selam sabah çay getiriyorum size diye arkadaşa seslendi.

Biraz sonra elinde çay bardakları çıka geldi. Arkadaş: “Hayrola sekreter hanım burada ne arıyorsun?”

O gün küçük patronun evinde temizlik günüymüş, patronun hanımına yardıma gelmiş.

Aradan kaç hafta geçti bilmiyorum. Bir pazar arkadaşlarla bira içmeye gidiyoruz. Yolumuzun üstünde o sekreter hanımın evi var.

Aaaa..! Bir de ne görelim.

Sekreter hanımın evinin penceresinde elinde temizlik bezi küçük patronun hanımı, cam siliyor.

Evet, patronun hanımı… Ta kendisi.

Öğreniyoruz ki Almanya’da Ast üst, zengin fakir, patron işçi, patron hanımı sekreter ayrımı yok.

 Sekreter ona temizlik yardımına gitmişti, o hanım da karşılığında onun evine yardıma geliyor.

Ne dayanışma ama!

Alman usulü...