Ben Bayırdamı köyü öğretmeni

Bugün 24 Kasım Öğretmen Günü. Söke'nin dışındayım. Daha doğrusu Bodrum'dayım. Ama öğrencilerimi, öğretmen arkadaşlarımı bir bir anımsadım.( hatırladım). Bir sinema şeridi gibi gözlerimin önünden geldi, geçti... Yıl, 1965, Kırşehir İli, Çiçekdağı İlçesi'nin DEMİRLİ Köyü'ndeki öğrenciler mi, Demirli'de bulunan can yoldaşım köylülerimi bir bir hatırladım.. Aradan kaç yıl geçti onları asla unutmadım.Yalnız Kırşehir mi, Mardin.Diyarbakır ve Şanlıurfa 'da busıcak üçgendegeçen acı ve tatlı günlerimi yine sayfa sayfa hatırladım. Daha sonra Aydın ili, Söke İlçesi'nde bir eğitimci ve idareci olarak görevim nedeniyle Söke'in kırk köyünü adım adım gezip öğretmen ve öğerencilerle kucaklaştığımı bir bir hatırlarım. ( 1985- 1993). Daha sonra ters bir rüzgar eserek Ordu İli, Çamaş İlçesi'ne atandığım günleri amahiç unutmadım. Çamaş Eİlçesinde İlçe MilliEğitim Müdürü olarak kaldığım günlerde ÇAMAŞIn tüm köylerini tek tek gezidim.Onlargülmdüm, onlarla ağladım, Sorunları varsa çözmeye çalıştım...1995 yazında onurlubir şekilde emekliye ayrıldım. Ama Çamaş ve Gürgentepe dağlarını, köylerini ve buralarda görev yapan öğretmen meslektaşlarımı hiç unutmadım. Hepsini sevgiyle, saygıyla anmadan geçmek istemiyorum.Buraeda çok saygın vekonruksever insarnla tanışmafırsatını buldum. "ÇAMAŞ'TA YILDIZ KÖYLER " adını taşıyan destani şiirimi ve ÇAMAŞ FOLKLORUNU buralarda yazdım.

Sözün özü Anadolu'yu karış karış gezdim, bu mesleğimden hiç usanmadım, yorulmadım, yılmadım ve de hep sevgiyle, onurla, aşkla çalıştım. Koca 32 yıl nasıl geldi, geçti. O günlerimi arıyorum. Keşke bir kez daha dünyaya gelseydim. Yine Anadolu'nun kuş uçmaz, kenvan geçmez köylerinin birinde tekrar öğretmen olmayı isterdim. İşte o günlerin özlemiyle öğretmen arkadaşlarıma ve öğrencilerime bir şiir yazdım. Ancak beni yetiştiren bazı öğretmenlerimin adını burada anmadan, onları saygıyla, şükranla yad etmeden geçmek istemiyorum.

Sizlerden izin alıp saygıyla, sevgiyle yazıyorum: A.Rahim AKPOLAT, Aziz ARIÇ, Hatip DİCLE, Hıdır ORAN, Osman ÖZCAN, Erdoğan TÖKER, Mehmet TEMİZ, Şevki ÖCAL, Nezihe ÖCAL, Ethem HAMZAOĞLU, Hayati YILDIRIM, Melahat YILDIRIM, Halis BİÇER, Ülkü, AYDIN, Cengiz AYDIN, İsmail MERCAN, Erdoğan AYKAL, Leman ( Güllü ) AYKAL, Rahmi GEMİCİ, Sıtkı SAĞLAM ve Şükrü ORHAN; bu adını saydıklarımın bir kısmı benim ilkokul, bir kısmı Diyarbakır Erkek İlköğretmen Okulu ve bir kısmı da Diyarbakır Eğitilm Enstitüsü'nde iken benim hatırladıklarım, saygı duyduğum ve sevdiğim öğretmenlerimdi. İçlerinde vefat edenler varsa rahmetle yad ediyorum... Yaşayanlara sağlıklı günler diliyorum, Hepsinin ellerinden hürmetle öpüyorum. Yıllardan sonra onları saygıyla anmak bir başka duygu. Cümlesine selam ve saygılar sunuyorum. Ayrıca tüm öğretmenlerimizin 24 KASIM ÖĞRETMENLER GÜNÜNÜ candan kutluyor, sağlık ve başarılar diliyorum.Hasta olara acil şifalar diliyorum

Şimdi o günlerin anısına yazdığım bir şiirimi sizlerle burada paylaşmak istiyorum:

BEN

BAYIRDAMI KÖYÜ

ÖĞRETMENİ

-I-

Ben bayırdamı köyü öğretmeni

Sabri veya Hüseyin

Aydınlık ünlenir dudaklarımda

Bir yalnızlık tenhalarda ağlatır beni

İşte perişan saçlarıyla Zeynep

Yalın, çıplak ayaklarıyla Hatice

Bunlar geleceye açılan çiçekler

Yedisinden ondördüne dek

- II -

Bayırdamı'nda, Güzeltepe' de, söğütözü' nde

Bakarım dağlardan tan saatlerinde

Okula gelen öğrencilerimle körebe oynarım

Kalbleriyle, kafalarıyla uğraş veririm

Okulun aydınlık dershanelerinde sevinçle

Koşar giderler, apaydınlık yarınlara

İnançla, sevgiyle

- III -

Ben müzdarip öğretmenim ama

Gül ekerim, gül biçerim, kızar, gülerim

Kısa bir yol bilirim güneşe, aya

Bu Bayırdamı, bu Güzeltepe, şu Karakaya

Çavdar, Kisir, Pamukçular ve Akçakaya

- IV-

Ben bu köyünlerin öğretmeniyim artık

Anadolu'nun en uçra köşesinde

Kuş uçmaz, kervan geçmez, en izbe yerinde

Kentlerin can sıkıcı, boğucu havasından uzak

Alabildiğine özgür, alabildiğine sımsıcak

Kinden. nefretten her türlü

kötülüklerde ırak

Yüreğim Atatürk Sevgisiyle dopdolu

Bayrak gibi, toprak gibi

Ak mı ak..?

- V-

Ben öğretmenim

Kozasını örerim sevencenliğin

Sevginin, barışın, kardeşliğin

İnsanlığa anlam vermenin en güzel yolu

En aydınlık ve en uygar yolu

Açın kollarınızı çocuklar ben geldim

Ben Bayırdamı Köyü öğretmeni

Sabri veya Hüseyin

Sağnak sağnak baharlarda bir seldim

Sizlere düğün çiçeklerini getirdim

Aydınlık yarınlara muştular verdim

Yabancınız değilim artık

Çünkü ben öğretmenim

- VI -

Şimdi sizin için ziller çalacak

Derslere gireceksiniz

Ahmet., Hasan, Zeynep, Hatice, Kezban hepiniz

Duyacağım evlerden, kırlardan, köylerden

Mutlu haberler getirirsiniz gül yüzlü yarınlara

Aydınlık özlemimdir hep sevgiden, barıştan yana

Şimdi yine ziller çalacak

Benim için , sizin için bir daha , bir daha

Duyacağım yamaçlardan, dağlardan seslerinizi

Bir daha görmeyeceğim pırıl prıl gözlerinizi

Artık ne sınıflar, ne köyler, ne de sizler yoksunuz

Ben de yokum oralarda

Çünkü ben artık sizlerden çok uzaklardayım

Fersah fersah bir başka diyardayım

- VII-

Beni sakın unutmayın

İçinizdeyim, sizden biriyim

Ben Bayırdamı Köyü öğretmeni

Sabri veya Hüseyin

Sesinizi duyar gibiyim

Ben bu köyün öğretmeniyim

Cumhuriyetin bekçisiyim

Beni hatırlayın, beni dinleyin...

Abdülkadir GÜLER

16 Mart 1993- SÖKE

( Bayırdamı, Pamukçular, Söğütözü, Karakaya

Çavdar, Akçakaya adını andığım Köyler, Söke İlçesine

bağlı olan köylerimizdir...)