Ben delirmeye 15 yaşında başladım

15 yaşındaydık sevdiğimiz kızın gözlerine bakarken

Adına ayrılık denen şeyin sözlükteki anlamında yazmıyordu yaşadıklarımız

Bir gün delirdiğimi 15 yaşımda söylediler bana

Gözlerimle batmakta olan güneşi seyrederken

17,18,19

20'sinde zaten çoktan delirmiştik

Psikologlar artık buna alışmam gerektiğine inandırmışlardı beni

Mesela romanlarımızda anlatmaya çalıştığımız o cesur adamla onu bekleyen kadın

Yoktu aslında

İnsan sevdiğini beklememek

Geldiğinde gitmek

Üzerine programlanmış bir robottu

23'ümde hayatın başlayamamış bir aşk hikayesine benzediği söylendi

O zaman yeni bir delirme evresine girmiştim

Adımda deli kalmıştı

Kırmızı paltolu gözlerinin rengi tarçın kokan bir kadın söylemişti bunu bana

Sen delinin tekisin

24'ünde Anne Marienne tekrarladı aynı şeyi evinde

Brüksel'de saat gecenin ikisi

Deliliği kabullendiğim yıl 24 olmuştu

Zira kendime normal geliyordu yaptığım her davranış

Ben normalim dediğinde

Aslında delirmişsin demektir

Bunu 5 bardak portakallı votka içmeden

Anlayabilmem gerekirdi

İşte başlayamayan bir hikayenin

Sonu

Emre ERDEN

1991 İskenderun doğumlu. EMU Mütercim Tercümanlık, Amasya Üniversitesi İngilizce Öğretmenliği mezun..