- Kategori
- Şiir
Ben Feleğe Ah Ettim

atlarım var, gülden kanatlarım var...
Sensizliğin kahrını nasıl çekerim şimdi ?
Beden çöktü bitaptır, gözlerde fer kalmadı.
Aşk denilen yokuşu nasıl çıkarım şimdi ?
Her adımda yorulur, dağlarda yer kalmadı
Ben feleğe ah ettim, o da bana gülmedi.
Şarkılar sustu yazık, sazlar başka çalıyor
Dillerim döndü lala, gözler başka dalıyor
Mevsimler mi değişti, bahar hazan oluyor
O rengarenk çiçekler, bağlarda yer kalmadı
Ben feleğe ah ettim, o da bana gülmedi.
Hep açık gönül kapım, açık durur pencerem
Durmadan kanamasın kabuk tutmayan yaram
İster deli desinler, ister desinler Kerem
Beni benden alacak çöllerde yer kalmadı
Ben feleğe ah ettim, o da bana gülmedi.
Bu yağmur damlaları vururken bacalara
Gündüzümde sen yoksan küskünüm gecelere
Seni sığdıramadım harflere hecelere
Yazdığım dizelerde, sözlerde yer kalmadı
Ben feleğe ah ettim, o da bana gülmedi.
RABATLI atlarım var, koşuşan atlarım var
Canana varmak için gülden kanatlarım var
Umudum var yarına, bitmez umutlarım var
İsyanlardayım artık susacak yer kalmadı
Ben feleğe ah ettim, o da bana gülmedi.
Ertürk DEMİRCİ