BEN ÖĞRETMENDİM

Merhaba sevgili okurlar,

Bu gece burada bir eğitimci olarak üzüldüğüm bir konu hakkında yazmak istiyorum. Okurlarımdan olumlu yada olumsuz bir mesaj bekliyorum.

Ben yaklaşık 7 yıldır özel okullarda görev alan bir anaokul öğretmeniyim. Her meslekte olduğu gibi bu meslektede bu kadar yılı kolay geride bırakmadım. Üzüldüğüm, yorulduğum, bol bol sabır çektiğim, yıprandığım bir çok konu oldu ama ben mesleğimi, öğrencilerimi sevdiğim için tüm zorlukları görmemeye çalıştım. 

Ama görmezden gelemediğim konulardan biri kurum müdürlerinin, diğeri ise velilerin öğretmenlere karşı yaptıkları saygısızlıklardı. Velileri anlayışla karşılayabiliyor onların bakış açılarını değiştirebiliyordum da kurum müdürlerimin asla...

7 yıldır 4 okul değiştirdim, 3 okulumdan biri ile davalık oldum diğer 2 okulumla arabulucu ofisinde anlaşma yoluna girdim..

Neden?

Çünkü bir öğretmenin verdiği emekler karşılığında kuş kadar maaş verip, fazla mesai yaptırıp, arada haftasonları çalıştırıp mesai ücreti vermedikleri, yol paramızı bile kuş kadar maaşımızın içinden verdiğimiz için, müdürlerin egolarını çektiğimiz için...

Haklarıma bakıyorum mesai dışı haklarım verilmiyor, ssk primlerim geç yatırılıyor, asgari prim ödeniyor. E ne yapsaydım! emeklerimin karşılığını istemese miydim?

Ben kimsenin kurumunda hırsızlık yapmadım, insanlarla kavga etmedim, çocuklara kötü davranmadım,insanlara insan gibi davrandım, her zaman öğrencilerime iyi bir rehber oldum, velilerime iyi bir örnek oldum. 

Ama haklarımı istediğim için kötü ben oldum...

Bu mesleği bırakıyorum! çünkü kalbim çok kırık, günlerdir öğrencilerimle planladığım güzel şeyleri düşünürken benim önümü kapatan insanlar var.  Suçu bende arıyorlar çünkü benim hakkımı yerlerken keyifleri yerindeydi, ben haklarımı istediğimde keyifleri bozuldu. 

Artık herkes kendi öğretmeni olmuş. Eskiden kutsal sayılan bu meslek yok olmuş. Öğrenciler para olarak öğretmenler köle olarak görülür olmuş. Eğitim desen zaten baksanıza herkes eğitimci. Kopyala yapıştır olarak yaşıyorlar hayatı... 

Şimdi siz söyleyin ben ne yapayım? mesleğini seven, idealist bir öğretmenken, kalbi kırık dökük bir öğretmen oldum çocuklarıma nasıl verimli olabilirim? Haksızlık karşısında susarsam haklarımı istemezsem onlara nasıl haklarını savunmaları gerektiğini anlatabilirim?

diyecek bir şey yok, eğitim sistemi, zihniyetler, bakış açıları hep aynı.. Boyun eğmeyen meslektaşlarım olsa belki birşeyleri değiştirebiliriz diye düşünüyorum..

Değişmesi için dua ediyorum...