Ben olmadığımda...

Kuşandım bu yalnızlıklara...

Bir daha boğuldum yalnızlığın ortasında tek başıma

Kendi kendimi kandırdım hep, yıllardır aynı yalanlarla

Her bayram arifesi farklı bakarım dünyaya, bayram sabahı çat kapı belki gelirsin dünyama dünyalar benim olur ya.

Hazırlarım en sevdiğim yemekleri koyarım bir kenara.

Bayram sabahı öyle bir güneş doğarki başucuma anlatması imkansız belki sana.

Otururum camın kenarına beklerim, her kapı çaldığında yüreğim anlamsız bir sızıya dayanır.Sevinç mi hüzün mü? bir bilsem.

Bayram çocukları...

Hiç yalnız bırakmazlar beni, cıvıl cıvıl mis kokan bayram çiçekleri gibi.

O kadar doğal o kadar içtenki.Bir tek onlar öper elimi karşılığında bir şeker, çikolata

Yüreğime merhem olurlar sanki.Zaman yavaş yavaş akıp gider ayaklarımdan.

Zaman bitmez ya beklemekle beklerim taki gözlerim uykuya hasret kalıp, gücümün bittiği zamana kadar.

Hani başucumda doğan güneş vardı ya artık yavaş yavaş yerini karanlıklara yalnızlığa bırakır.Gecenin karanlığıyla birlikte hüzün çöker güneşin doğduğu yere.

Yemekler bir kenarda ben kenarda.Ağlamıyorum ama artık yıllar geçti, bu yürek ne bayramlar bekledi artık alıştı yalnızlığa.Benim bayramımda bitti sonunda, diğer günlerde bayram ama beklesem ne fayda.

Ertesi sabah bir bayram sabahı daha ama ben yokum cam kenarında rahmetli baban hep derdi ya bekleme gelmez diye şimdi hak veriyorum ona.İçimdeki son bayram ışığıda söndü galiba.

Canın sağ olsun oğul gelme

Bir gün beni anlarsın ben olmadığımda...

Bayramlar... Kimleri için hüzün kimileri için mutluluk doludur.Sizin bayramlarınız hüzünden uzak mutluluklara yakın olsun.

İYİ BAYRAMLAR