Ben sana demiştim!!!

Hayatım boyunca duymaktan nefret ettiğim cümlelerden biridir "Ben sana demiştim...!!!" ve kendimi bildim bileli kimseye de "Ben sana demiştim!!!" demedim.

Merak ediyorum da "Ben sana demiştim, ben sana dememişmiydim, bak beni dinleseydin bunlar olmazdı..." vs türü cümleler kuran insanlar ömürleri boyunca hiç mi hata yapmazlar? Bir de "Ben sana demiştim!!" derken yüzlerinin aldığı o hal, o gurur, o tafra beni çileden çıkartmıştır her zaman...

Birisi bana "Ben sana demiştim!!" dediğinde istem dışı ağzımdan bazı sözcükler çıkıyor. Örneğin, "sen bana dedin, iyi halt ettin...", "sen bana demiştin, doğru, başın göğe mi erdi..." , "sen bana demiştin, iyi, işi gücü bırak müneccim ol, falcı ol, para ya para demezsin..."vs.

Neyseki ben bunları söylerken karşımdaki kişiler beni duymuyor. Gerçi ben onların "Ben sana demiştim" tavrına katlanmak zorunda kalıyorum, onların benim lafımı duyup duymamasına neden bu kadar önem veriyorum? Çünkü, kimseyi kırmak istemiyorum. Çünkü, ben kendi hatalarımdan ders almak istiyorum, Çünkü, ben hata yapmak istiyorum. Çünkü, ben kendi kararlarımla yaşamak istiyorum. Çünkü, ben kimseye ders verecek kadar kendimi büyük görmüyorum. Çünkü, düşmez kalkmaz bir tek Allah var lafına gönülden inanıyorum. Çünkü, kimseyi yargılamak benim haddim değil.

Ben sana demiştim!!! Lütfen sen bana hiç birşey deme...