Ben sana sadece “İyiyim” Diyorum!

Şimdi ne desem ya eksik kalır ya fazla. O yüzden nasıl anlatılır duygular bilemem ben. Ne ağzımın tadı var ne de uykularımın. Keyif vermiyor şimdi konuştuklarım, görüştüklerim… Ben sevemedim sensizliği! Tuhaflık yaptı bende, eksik kaldım ben aşkım. Yaptığım her şeyde, gittiğim her yerde, dudağıma kondurduğum her gülümseyişte birazım eksik ya da fazla. İlk kez böyleyim ben. İyi miyim, yoksa kötü müyüm anlayamıyorum. Sana anlatamıyorum sana dair duygularımı, özlemimi. Üzülürsün diye korkuyorum aşkım. Bazen sesini duyduğumda boğazımda düğümleniyor hıçkırıklarım da susuyorum, bir an olsun sesimdeki titremeyi hissetme diye!

Sen bilmiyorsun, sana sadece "iyiyim" diyorum. Ama aslında haykırmak istiyorum, iyi olmadığımı bil istiyorum, göründüğüm kadar güçlü olmadığımı da tabi. Sende de bir tuhaflık var biliyorum. Benim gibisin aşkım. Sen de bana sadece "iyiyim" diyorsun, ama sesinden anlıyorum ben sen de sevemedin bensizliği… Bazen karşılıklı susuyoruz ya hani! O suskunluklarda ne çok duygu, ne çok özlem saklı ben biliyorum, sen biliyorsun. Aslında ikimizde biliyoruz her şeyi ve sabretmemiz gerektiğini de! Hiç böyle ayrı kalmamıştık ki biz. Şimdi hissettiğimiz tuhaflığın sebebi budur.

Ama birbirimize sadece “ben iyiyim” diyoruz. Neler gizli bir bilseler… Ne yangınlar, ne fırtınalar, ne özlemler. Sen biliyorsun, ben biliyorum aşkım.