Ben seni unutmak için sevmedim

Bir ilköğretim okulunun ek bina açılışına gelen “Çanakkale Seramik Fabrikaları” sahibi “Sayın İbrahim Bodur’un” ekibi içinde gördüm O’nu.

Sayın İbrahim Bodur kendi köyünde, kendi adını taşıyan okula yaptığı, ek binanın açılışı için gelmişti.

Gelmişti de.

Arkasında o kadar çok insan vardı ki, birçoğunu tanımak mümkün değildi.

İlahiyat profesörleri, bir ekip olarak hep İbrahim Bey’in arkasındalar.

Mevlithanlarda var.

İbrahim Bey’in yaptığı her iyi işin ardından okunan mevlitte bu ekip elemanları var.

Vaaz veren bir ilahiyat profesörü.

Kur’an-ı Kerim okuyan hafızlar.

Mevlit okuyan mevlithanlar.

Hepsi Sayın “İbrahim Bodur’un” himayesinde.

Okul açılışında gördüğüm, insanların arasında dolaşan birisi vardı ki, benim hayran olduğum ünlü bir bestekâr.

Bir mevlithan.

Sesinin güzelliği kadar, yaptığı besteler de yıllardır değerini hiç yitirmedi.

O olmasaydı, ”Türk Sanat Musikisi” kesinlikle yetim kalırdı.

Ben kendisini görünce, yanına gittim.

“Üstadım hoş geldiniz” dedim.

Benim hitap şeklimden etkilendiğini anladım. Bana sevecen bir şekilde, ”Hoş Bulduk Kardeşim” diye karşılık verdi.

Hal hatırdan sonra, yanımıza gelen arkadaşlara sordum.

“Üstadı tanıyor musunuz?”

Kimse “tanıyorum” demedi.

Ben;

“Ben seni unutmak için sevmedim”, “Bir kızıl goncaya benzer dudağın” şarkılarını biliyor musunuz? diye sordum.

Herkes;

“Elbette” deyince ara vermeden takdim ettim üstadı.

“Arkadaşlar o güzel şarkıların bestekârı Sayın Amir Ateş.”

Şaşırdı arkadaşlar.

Ünlü bir bestekâr, bir okul bahçesinde, insanların arasında dolaşıyor. Kimse farkında değil.

Tarkan olsaydı, izdiham yaşanırdı. Müslüm Baba gelseydi, gençler kendisini parçalardı.

*

Amir Ateş’in bestelediği, üç şarkının sözlerini paylaşayım sizlerle.

Ben seni unutmak için sevmedim

Ben seni unutmak için sevmedim
Gülmen ayrılık demekmiş bilmedim
Bekledim sabah akşam yollarını
Ölmek istedim bir türlü ölmedim
Aşk bu mu sevda bu mu hayat bu mu
Kalp acı dünya hüzün gözyaşı dolu

Şimdi sen kimbilir nerelerdesin
Gelir gecelerden koşarak sesin
Bana en acı haber kiminlesin
Adını içimden hala silmedim
Aşk bu mu sevda bu mu hayat bu mu
Kalp acı dünya hüzün gözyaşı dolu

Söz : İlham Behlul
Bestekar : Amir Ateş

*

Bir Kızıl Goncaya Benzer Dudağın Sözleri

Bir kızıl goncaya benzer dudağın
Açılan tek gülüsün sen bu bağın
Kurulur kalplere sevda otağın
Kim bilir hangi gönüldür durağın

Her gören göğsüme taksam seni der
Kimi billur bakışından sözeder
Kimi ateş gibi yaktın beni der
Kim bilir hangi gönüldür durağın

*

Kalmadı Bu Âlemde

Kalmadı bu âlemde aşkı yazan bir kalem
Bu dünya çok değişti şimdi herkes bir âlem
Maziyi düşünmesem inan ki hiç gülemem
Bu dünya çok değişti şimdi herkes bir âlem
Söz: Onur Akay
Müzik: Amir Ateş

*

Amir ATEŞ, 1946 yılında İzmit-Kandıra’da doğmuş. Şarkı ve ilahi olarak 800’e yakın beste yapmış. Bu güne kadar beş albüm çıkarmış. Şarkıları ve ilahileri her zaman dinlenmekte, hiçbir zaman değeri düşmemekte.

Değeri olmayan, bir tek bestekârlar.

Söz yazarlarının, zaten adı geçmez.

Telif hakları ve diğer yasal yetersizlikler, böyle değerli bestecilerimizi mağdur etmektedir.

“İbrahim Bodur” gibi sanata âşık iş adamları olmasa, böyle bestekârlarımızın işi çok zor olurdu, günümüzde ve de her zaman.

“İbrahim Bodur’da” güfte yazarı ve bestekârdır. Yine akrabası “Faruk Şahin’de” bestekârdır. İbrahim Bey’in musikiye hayranlığı ve değer vermesi, bu yeteneği ile bağlantılıdır.

Biliyoruz ki; birçok bestekârın hayatı hüzünlü son bulmuştur.

Çanakkaleli “Teoman Alpay” nasıl ayrılmıştır aramızdan?

Gelibolulu bestekârımız “Arif Sami Toker” bir hastanede nasıl ölmüştür?

Bestekârların bestelerinden birileri milyarları götürür. Bestekârlarda, açlıktan ölür.

Bu kesinlikle “kader” değil.

Bu;

“Hayat damarlarımızdan birisinin, koptuğunun resmidir.”

Bu böyle biline!