- Kategori
- Şiir
Ben sensizliği sen sanmışım

Boş duvarlarda yankılanan sesin güzel,
Konuşmak güzel seninle.
Sesin benimle, ellerin bilmediğim bir şehirde…
*
Hangi yıldıza bakıyorsun;
Göremem…
Sigara içerken gözlerin dalar mı,
Kitap okurken kaşların kalkar mı;
Göremem…
Benimle konuşurken dudakların kırmızı güllerini açar mı;
Göremem…
*
Hem bu kadar yakın
Hem de çok uzağındaymışım.
Ben sensizliği sen sanmışım.
Gece girerim yatağıma
Gözlerine sarılır yatarım,
Uyanırım, başucumdasın gri bir çerçevede.
İlk selamı yanaklarına bırakırım.
Ah benim 18 yaşım, lise yıllarım…
Ben sensizliği sen sanmışım.
*
Başka başka renklere çizdim seni
Umut beyazına,
Hasret kırmızısına…
Birbirimize çizdim bizi,
Turna kanadına,
Uzak yollara
*
Seni hep bir Akdeniz akşamına yakıştırdım,
Ben sensizliği sen sanmışım.
Yanımda olsan, mutluluktan çıldıracakmışım…
MEHMET SABRİ DEMİRCİ (KÜSTÜM ÇİÇEĞİ SUSARKEN KİTABINDAN)