Ben tantuni yemeye gidiyorum!

Bacım bir gazetede” Mersin halkı tantuniye ilgisiz diye bir haber okudum.
Allah Allah dedim.
Tantuni işletmecisi”Mersin dışından gelenler tantuniyi yediği zaman daha zevk aldığını belirterek “ Mersin’in yerlisi ise tantuninin tadını iyi bildiği için pek fazla umursamıyor “ demiş.
Aslında bunun pek tadını bilmekle alakası yok.
Ehil ellerde yapılan bir yemek, tatlı, börek öyle bir zevkle yenir ki.
Her önüne gelen tantunici açarsa ki çoğu usta bile değil kaliteyi düşürür bu kadar basit.
Anlatamam size.
Hele açsam.
Temiz bir yer, ayarında malzeme, ve hijyen koşullarla yapım bu olduktan sonra abi yenmez mi o canım tantuni.
Yanında sirkede yan yatmış acı turşu.
Limonu unutma abi.
İncecik yağda yumuşatılmış açık ekmeğin içine sarılan baharat ve yağda cızırdaya cızırdaya pişen kaliteli hani şu içine su konularak şişirilmiş ucuz etten olmayanından küçük küçük etler konur, içine domates, soğan ve yeşilliklerle…
Birde bol köpüklü ayran çek abi.
-Bir acılı tantuni daha.
Ayyyy!
Ağzım sulandı.
Ben tantuni yemeğe gidiyorum abi.
Tutmayın beni…
Tutmayın.