Ben

Bugünde diğer günlerden farksız geçmeyen birgün.
Benim gibi eviyle haşır neşir olan, bir ev kuşu için.
Bazen evimin penceresinden kafamı dışarıya uzatıyorum.

Uzattığımda.

Gökyüzünde parlayan güneşe..

Kuşlara..

Yoldan geçen arabalara..

İnsanlardaki koşuşturmalara.

Sarmaşdolaş olmuş sevgililere..

Ağlayan, gülümseyen çocuklara..

Bakıyorum... Bakıyorum ...

Çocuksu ruhumla,

''Dışarıda hayat ''var diyorum.

Şöyle bir havayı soluyorum derin derin, güneşin sıcaklığını hissederek..

İşte o an gözlerimde bir nem, hiçbir zaman kurumayan ve kuruyacağına da inanmadığım nem, gözyaşım..

Hüzün basıyor taaa yüreğimin derinliklerinden...

Herşeye rağmen hayat güzeldir deyip, herkese moral ve yaşama sevinci aşılayan ben..

Çocuksu ruhumla polyanna oynayan yine ben..

Yine birgün daha geçirdi ömrüm .

Nefes alıp- vermekten ibaret..

Bu nefes, birgün duracak..

Hayat acısıyla, tatlısıyla bütün hızıyla devam edecek..