- Kategori
- Şiir
Ben
Dağlasın hüzünlerini mutlulukların,
Sen acıya ait olamazsın!
Ne yağmurun çocuğusun, ne bulutun.
Sen yüreğinin çocuğu ,
Mutluluğun torunusun!
İnanmazsan dudağının kıvrımına bak!
Ne kadar belirgin.
O kadar parlak ki gözbebeklerin,
Bırak alsın herkesi yüreğine.
Sen aldanma, öfkenin söylediklerine.
Bırak sahiplensin onu başkaları…
Küssün sana yalnızlığın!
Er geç bitecekse her şey…
Bırak acıtmasınlar seni!
Kanatmasınlar yüreğini;
Öfken, kinin…
Sevmek kurtarsın seni ,
Ölümsüz ol!