- Kategori
- Psikoloji
Beni benimseten sensizliğim
Türünün son örneğinin içine hapsolan hayaller dizgisi için seni ömrüm boyunca unutmayacağım bendeki beni benimseten sensiziğim. Artık sana isminle ya da seni kendi ruhuma ataçladığım o güzel kelimeleri kullanmayacağım. Kuklaydık ya hatırlasın belki bu kadar dürüst kalabiliyorsak tabi seninle benim arasındaki pisliğe doğan insancıkların arasında. Biz pisliğe doğan kutsal varlıklarız. İnsan ya da hayvan olma özelliğimizi kader denilern davranışların neden sonuç ilişkisi içerisinde işleyen düzensiz kurgu karar verecek.
Ara Not: “distance of there is theatre od tragedy” dinliyordum.
Bir piano sesi bu kadar yavaş bu kadar ezici bu kadar parçalayici ve bir ses ancak bu kadar kudretli durabilir dakikalar boyunca. Aramızdaki mesafeyi dillendiren bu şarkı bir guru havasında hissettiriyor bana. Ama eminim ki gerçekten öfkeyi pianodaki tuşlara nasıl hapsedebileceğim. Hapsedilmiş olan birkaç oktav ses değil ki sadece. Keşke senin bu kelimeleri düşündüğün kadar basit olsaydı o zaman kesinlikle bu şekilde hissetmezdik. O zaman hep birbirimizi düşünürdük. O zaman hep gerçekten kendimizi yaşardık. Keşke herşey senle benim aramda doğan dolunay kadar varlıklı olabilse. Hep bir tutulmaya yol açtı bu anlamlı yanlızlıklar bizse kendimize sen tutuldun bu gün gözümü aldın dedik. Hep bunu yapmazsakdık da olurdu aslında. Bu yaptığım ve yazdıklarıa kızacaksın biliyorum. Nedenini biliyor olmam kendimi asmama yol açıyor.
Biz en büyük hatayı hissettiklerimize doğru isimleri koyarak yapmadık .En büyük hatayı hissettiklerine yanlış isimler takarak inanlara inandık .
Ben en büyük doğruyu kendime doğru ismi takmakla yaptım: Tanrı!
Tanrı en güzel gerçeği senin ruhunu yaratarak yaptı...
“Şizofren Birkaç kelimenin ironisi arama güdüsünde yazıalanlardan bir bölümdür”
Şizofrengi Anısına