Beni bu soğuk havalar mahvetti!

Soğuk, çok soğuk...

(Aklıma Emre Altuğ'un şarkısı geldi birden, " sıcak çok sıcak... " Ama nerde?... )

Orhan Veli diyor ya " Beni bu güzel havalar mahvetti " , beni de soğuk...

Ben sonbahar çocuğuyum.

Kasım ayının son günlerinden birinde doğmuşum. Dolayısıyla soğuğa karşı bir dayanıklılığım olması gerekir ama nerede? Çok üşürüm ben çok...

Lisedeyken mesela, arkadaşlarım formalarının altına sadece gömlek giyerek okula geldiklerinde, bende hem gömleğin altında bir ince yakasız body, bir de hırka olurdu.

Otuz altı yaşıma geldim, hala soğuk havalarda sıkı sıkı giyinirim. Asla şık ve güzel görüneyim diye incecik çoraplar ve etekler giymedim. Öyle alışmışım işte.

Ama benim sekiz yaşında olup, dokuz yaşındayım diye ısrarla tutturan kızımda bir güzel görünme merakı sormayın gitsin.

Okula gidilecek, sabah 7.20 itibarıyla okul bahçesinde olmamız gerek, benim kızım üşenmez saçını toplar, renkli renkli tokalar takar, mümkünse formasının üstüne hırkasını giymemek için türlü numaralar yapar.

Şimdi yeni modası şu, ben okuldaki en çirkin bayan öğretmenim. Hiç güzel değilim. Babası, " Kızım şaşırma, annen çok güzel " diyor sağ olsun. Ama bizim çok bilmiş, " Hiçte bile. " diyor. " Özlem Ablam çok güzel. " Birkaç isim daha sayıyor.

Bakıyorum, makyajlı, son trendleri takip eden arkadaşları beğeniyor. Kendimi kızıma beğendireyim diye, sabah kalkıyorum, makyaj yapıyorum, üşüme ihtimalime rağmen, şık, iki dirhem bir çekirdek giyiniyorum. Okulda halime gülüyoruz arkadaşlarla. Ama benim kızın gönlü olmuyor. Bana diyorki, " Eeee, saçlar? "

Yaranamıyorum küçük hanıma.

Yalnız hava soğuk geldi bugün bana. O yüzden silkelenip aslıma dönmeye karar verdim. Yarın itibarıyla yün kazaklarıma kesin dönüş yapacağım...

Kızıma duyurulur...