Beni eve götür

-Götüreyim mi anne seni?
-He oğlum götür
-Ameliyat olmayacak mısın?
-Olmayacağım , beni eve götür.
-Hadi kalk
-Hadi

Alıp götüremedim annemi. Üç damarı tıkalı. 10 günde ölür. Ama ameliyat olursa 20 sene daha yaşar diyorlar. Annemin gözlerinde ölüm korkusu vardı. Çaresizdi. Kurban bayramındaki koyunların çaresizliği gibi. Hiç kimseye hiçbir şeye inanmıyordu.

-benim bir şeyim yok oğlum. çıkar beni buradan.

Gözleri kimseyi görmüyor. Hep bana bakıyor. Yardım isteyen gözlerle sadece bana. “sen başarırsın , bir tek sen yapabilirsin, sen ne dersen olur, sen güçlüsün, yardım et bana, çıkar beni buradan”

Anneme yardım edemedim. Canım annem. Öylece bana bakarak ameliyathaneye girdi. Eğer ölürse ..biliyorum beni affetmeden ölecek. Eğer konuşabilse idi

-Yıllarca ben sana baktım…. Bir kere… yalnız bir kere yardım istedim senden. Sana inandım…Ahmet yapar beni tutar çıkarır buradan gider yatağımda rahat rahat ölürüm dedim , yazıklar olsun sana…derdi biliyorum.

Annem ameliyat oldu. Ama mutlu olmadı . hep bir şeyi olmadığına . gereksiz yere kesilip biçildiğine inandı.

Biliyorum beni hiç affetmedi... affetmeyecek...