Benim olmayan yar al senin olsun

453 km sonra İstanbul, yani sen demekti
Ankara hoşcakal, yüreğim İstanbul’da dedim.
Ya düşünü kurdukça al al olan yanaklarım
Onca yol geldim, seni bulamadım.
Ben özlerken sen özlemedin.
Şimdi kime sorsam, kim gösterir yolumu?
Nemi, soğuğu iliklerime kadar hissettiğim bu şehre ne hayallerle geldim.
Senle dolmalıydı günlerim
Gerekirse güne seninle başlamalıydım
Günlerce sen kokmalıydım
453 km yolun ardında sen vardın
Sımsıkı sarılmalı sarılmalı, sımsıkı sarılıp onun gibi kokmalıydım.
Demedin ki, gelme.
Hissetmedim ki bir şey.
İstanbul, derdim varmış sana gelince anladım
Derdim varmış da dermansızmış şimdi anladım.
İstanbul, sana gömdüm Ummanlarımı
Sana verdim yarimi
Al, al senin olsun.
Benim olmayan o yar, al senin olsun.

( Sevgili Kuzenim Çınar İçin )