Bilinçaltımızdakilerin nötralizasyonu

Evet sıkıcı bir pazar nöbeti! Evimde sabah ailecek yapabileceğim yağlı-ballı kahvaltı dururken, nöbette çay-poğaça yiyip on beş dakika sonra mide ağrısı çekmek...

Bir sürü meslektaşım gibi offlayıp puflamam da! Taa ki ağlayanları görüp sinirim bozulana kadar.

Bu tür görüntülere alışık olduğumuz daha doğrusu alışmamız gerektiği hep söylenir durur. Ama düşünülmez bizim de duygusal olabileceğimiz! Hatta bunun devamlı yaşanmasının bizlerdeki kronik etkileri! Biçok tecrübemizin o anda bize bişey hissettirmese de, bilinçaltında bize ne kadar zarar verdiği! Biz bile farketmeyiz çoğu zaman bunu.

Herşeye rağmen yine de iyi bişeyler yapıyoruz. Sanırım bunun verdiği haz ile o bilinçaltımızdakileri nötralize ediyoruz. Bilinçaltımızın sağlıklı olması dileklerimle..