Bilmek ve öğretmek

Çocuklar geleceğimizdir. Öğretmek gerek.

Taraftarlık uzun zaman alan ve günün yirmi dört saati devam eden adı 'takımını her koşulda desteklemek' olan bir iş.

Neye zaman harcarsan onun karşılığını alırsın. İşine zaman harcarsan işinden, eşine zaman harcarsan eşinden, dostuna zaman ayırırsan da ondan karşılığını alırsın.

Ama takımına zaman harcadığında ondan karşılığını her zaman alamayabilirsin.

Demek ki;

Öncelikle ona sabrı öğretmen gerek.Sonra hayal kırıklığını.

Mağlubiyetlerin ve galibiyetlerin ardından gözyaşlarını tutmamasını öğret, acı çekmeden olgunlaşamayacağını. Odasında yalnız kaldığında değil, tribünlerde de hıçkırarak ağlanabileceğini öğret.

Kazanmaktan mutluluk duyup içine sindirmeyi, ama aynı zamanda kaybetmeyi öğrenmesini. Çünkü bir adım sonrasında görünüşte galip olanları gösterecek hayat ona.

Başarının bazen alın teriyle kazanılmadığını da..

Her şeyin bir sonu olduğunu ama; kaçıp giden şampiyonlukların ilk ve son olmayacağını öğret.Sahip olduğu bütün değerlerin her gün keyif vermeyebileceğini. Gün be gün değişebileceğini Beşiktaş gibi. Ama bu değere sıkı sıkıya bağlanması gerektiğini öğret.Zamanın her şeyi tüketebileceğini, Beşiktaş sevgisinin asla tükenmeyeceğini öğret.

Şartlar çok zor olsa da sinirlerine hakim olmayı öğret ona. Futbolun, futbolculuğun alın terinden ibaret olduğunu. O kutsal formayı taşıyan futbolcusuna saygıyı. Bu camianın başkanı ve hocasıyla şartlar ne olursa olsun alay edilmeyeceğini. Ama Beşiktaş’ın menfaati doğrultusunda hesap sorabileceğini. Yuva’ya, emeğe saygıyı öğret.

Dürüstlüğü öğret ona. İyilerin bir gün mutlaka kazanacağını öğret.

Ama hakemleri, hakem hatalarını, federasyonu, rakipleri, acı gerçekleri de öğret. Mücadelenin sadece çim sahalarda olmadığını..Tertemiz Beşiktaş sevgisini bildiği kadar, kirletilmiş futbolu da öğrenmesi gerek.

Hakkıyla kazandığı bir puanın, hak edilmeden kazanılmış üç puandan çok daha keyifli olduğunu öğret. Alın terine saygıyı öğret ona.

Futbolu sorgulamayı öğret ona... Bilginin en büyük güç olduğunu öğret. Futbol cahillerinin içinde bulunduğu komik durumları izlet. Yapabilirse bunu en büyük fiyata satmasını, ama kalbini ve ruhunu kendisine saklaması gerektiğini öğret. Başkalarının neferliğini değil, tarafsızca yorum yapabilmesini öğret.Haklı olduğu konuda sonuna kadar diretmemesini öğret ve haklıyken dik durmasını. Ama hakkını aramayı bilmesini öğret. Lafı dolandırmamayı...

Şampiyonluk özlemi çekmenin, hak edilmeden kazanılmış şampiyonluklardan daha güzel bir duygu olduğunu öğret.

O muhteşem Beşiktaşlı duruşunu, atasını, ecdadını öğret. Şeref bey’den, Baba Hakkı’dan, Nazmi Bilge’den, Şenol’dan, Birol’dan söz et. Süleyman Seba’yı öğret. Gidenleri, kalanları, unutulanları.. Değerlerimize sahip çıkmasını öğret.

Rakıyı, şarabı, argoyu, küfürü.Kavgayı, dalaşı, guruplaşmayı değil.

Kombinesini kullanmasını ama gerektiğinde bilet kuyruğunda da beklemesini, tribünlerden keyif almasını, adam gibi maç izlemesini, takımını desteklemesini. İnönü’nün tılsımını, büyüsünü, atmosferini.Beşiktaş’ın siyahını da, beyazını da öğret.

İnönü’ye götür onu, zor koşullarda korkmaması gerektiğini öğret. Yağmuru, çamuru, karı, kışı, rüzgarı. Dört mevsimde desteklemeyi öğret. Galibiyetlerin bizi sevindirmesinden çok, mağlubiyetlerin var olabileceğini öğret. İyi günler kadar, kötü günleri de bilmeli. Kendi içindeki beyazı bulmasına yardımcı ol ama siyahtan da keyif almasını sağla.

Basit yaşaması gerektiğini öğret ona, basit bir taraftar olmayı. Salt Beşiktaşlılığı. Mağlubiyete ağlamayı, galibiyete sevinmeyi. Tribünde coşmayı, tezahürat yapmayı. Sevdasını dörtlüklere döküp, söylemeyi. Beşiktaşlılığıyla övünmeyi ama aynı zamanda övünülmeyi. Sözde değil özde olmayı öğret ona. Sorgusuz sevmeyi öğret.

Ama öncelikle ona iyi bir örnek olup olmadığını gözden geçirmeyi unutma.