Bir Akdeniz Şulesi Aşkı oku her zaman

Bahar şarkılarını söylerken o körpe dallar
Ey sevgili hayat, yıllanmış şaraptan içenler anlar
Havalisi olan, olmayan yollarda, bir garip yolcular
Terazilerinde çıldırmış özlemler, noksan olanlardır onlar
Sanrısı kesilmezler, dalından düşen kuru yapraklar
Nasıl da kendini kandırır insancıklar

Gül dalında yangınlar, gül bir mahzun, gül bir taçtan
Bülbüller gül dalına bakar, iç çeker, yalnız karanlıktan
Süt yoluna yıldızlar dökülmüş kalaylı bakraçlardan
Efsane çiğ damlaları sevgi meclisinden, bir vardan
Okunmamış mektupları hainler yakar, bir yoktan
En çok kendini kandırır insan

Nil Alaz