- Kategori
- Psikoloji
Bir anlık can sıkıntısı ile yazılan bir yazı ...

Bugün cuma haftanın son iş günü, belki bazıları yarında çalışacak. Canım sıkılıyor , şuan yapacak bir işim yok, arkadaşlarla laflıyorum msn de. Sitelerde geziniyorum, aslında kafamda bir kaç sorunum var ama nedense onları düşünmeye üşeniyorum. Düşünmeye başlarsam sanki daha çok canım sıkılacak, o yüzden erteliyorum düşünmeyi. Tam aklıma gelmek üzereyken başka konularla ilgileniyorum. Bir nevi kaçmak sanırım benimkisi ama o sorunuda çözümlemem gerek, farkında olmadan bile onun varlığı rahatsız ediyo beni. Kendi sorunumu çözmüşüm gibi, bide başkalarının sorunlarını dinliyorum, ama bende şöyle birşey varki; başkalarının sorunlarını çözümlemekte daha başarılıyım. Evet biraz tuhaf belki ama gerçekten de öyle, bu aynı 'terzi kendi söküğünü dikemez ' atasözü bu duruma uygun olurdu sanki.
İnsan içinden geçenlerin hepsini yapsa ne olurdu diye düşünüyorum bazen, sanırım ortaya çok değişik ve renkli şeyler çıkacaktır, yada olumsuz ve kötü şeyler ? kimbilir.. bu yazıyı sırf kendimi rahatlatmak adına yazıyorum, belki saçmalıyorum, belki okuyanlar olursa vaktini çalıyorum , belki insanın içini daraltıyorum.. ama sonuçta yazıyorum.. Anlatacak , yazacak çok şey var aslında aklımda , ama nasıl toparlayacağım bilmiyorum. Başlasamda biyerde tıkanır yazamassam diye düşünüyorum, oyüzden çoğu zaman yazmayı bırakıyorum.. Kendime hayret ettim şuan bile bukadar şeyi nasıl yazdım diye :) Hep hayran olmuşumdur kitap vs yazan kişilere , sıkılmadan bıkmadan bukadar uzun yazılar nasıl yazıyorlar diye ve sürekli üreterek, belkide onlarda ilk başlarda benim gibiydi.enyse onlara sonsuz başarılar diliyor hala hayranlığımı devam ettiriyorum , belkide yazmak benim işim değil , işin bide bu yönü var :) Evet işte bütün bunlar kafamdaki 1-2 sorundan kaçmaktan oldu , o sorunlardan kaçmasam , bunları yazıyor olmasdım ve ne yazıkki o sorunlarla boğuşuyor olacaktım.Bugün böyle bi bencillik yaptım işte . Okuyan arkadaşlar idare eder sanırım beni :) herkese sorunsuz ve mutlu günler ...